Alison Lurie
Roedd Alison Stewart Lurie (3 Medi 1926 – 3 Rhagfyr 2020) yn nofelydd ac ysgolhaig o'r Unol Daleithiau. Enillodd y Gwobr Pulitzer am Ffuglen, am ei nofel 1984 Foreign Affairs.
| Alison Lurie | |
|---|---|
| Ganwyd | 3 Medi 1926  Chicago |
| Bu farw | 3 Rhagfyr 2020 Ithaca |
| Dinasyddiaeth | Unol Daleithiau America |
| Alma mater |
|
| Galwedigaeth | llenor, nofelydd, academydd, awdur ysgrifau, sgriptiwr |
| Cyflogwr | |
| Gwobr/au | Cymrodoriaeth Guggenheim, Gwobr Merched Dramor |
| Gwefan | https://alisonlurie.com |
Fe'i ganed yn Chicago. Cafodd ei addysg yng Ngholeg Radcliffe. Priododd yr ysgolhaig Jonathan Peale Bishop ym 1948. Roedd ganddyn nhw tri mab. Ysgarodd ym 1984.
Llyfryddiaeth
golyguNofelau
golygu- Love and Friendship (1962)
- The Nowhere City (1966)[1]
- Imaginary Friends (1967)
- Real People (1969)
- The War Between the Tates (1974)
- Only Children (1979)
- Foreign Affairs (novel)|Foreign Affairs]] (1984)
- The Truth About Lorin Jones (1988)
- Women and Ghosts (1994)
- The Last Resort (1998)
Children's collections
golygu- The Oxford Book of Modern Fairy Tales (1975)[2]
- Clever Gretchen and Other Forgotten Folktales (1980)
- Fabulous Beasts[2]
- The Heavenly Zoo[2]
- The Black Geese[2]
Eraill
golygu- The Language of Clothes (1981)
- Don't Tell the Grown-Ups (1990)
- Familiar Spirits (2001)
- Boys and Girls Forever (2003)
- The Language of Houses: How Buildings Speak to Us (2014)[3]
- Words and Worlds: From Autobiographies to Zippers (2019)
Cyfeiriadau
golygu- ↑ Levin, Martin (16 Ionawr 1966). "Reader's Report". The New York Times (yn Saesneg). Archifwyd o'r gwreiddiol ar 4 Rhagfyr 2020. Cyrchwyd 4 Rhagfyr 2020.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 "Alison's Children's Collections" (yn Saesneg). Alisonlurie.com. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 20 Gorffennaf 2019. Cyrchwyd 4 Rhagfyr 2020.
- ↑ "The Language of Houses: How Buildings Speak to Us". Publishers Weekly (yn Saesneg). 16 Mehefin 2014. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 25 Medi 2020. Cyrchwyd 4 Rhagfyr 2020.