Nofel hanesyddol: Gwahaniaeth rhwng fersiynau
Cynnwys wedi'i ddileu Cynnwys wedi'i ychwanegu
Dim crynodeb golygu |
cywiro Tagiau: Golygiad cod 2017 |
||
Llinell 3:
Y llenor cyntaf i ddefnyddio'r gorffennol yn gefndir i'w straeon am ramant a brad oedd yr Albanwr Syr [[Walter Scott]]. Bu sawl nofelydd Ewropeaidd, gan gynnwys [[Manzoni]], yn dynwared arddull Scott, ac felly datblygodd y nofel hanesyddol fel genre unigryw. Fe'i defnyddid i osod cyd-destun ffeithiol a diddorol i'r darllenwr, ac yn fyd parod llawn antur a drama. Bu rhai o lenorion y 19g yn ysgrifennu nofelau tra-[[cenedlaetholdeb|genedlaetholgar]] gan dynnu ar [[hanes traddodiadol]] a mythau cenedlaethol.
Yn yr 20g manteisiodd awduron ar y ffurf hon o'r nofel i ymdrin â syniadau [[seicoleg]]ol a [[cymdeithaseg|chymdeithasegol]] am feddylfryd ein hynafiaid, megis [[Robert Graves]] yn ''[[I, Claudius]]'' (1934) a [[
==Nofelau hanesyddol enwog==
| |||