Fluxus: Gwahaniaeth rhwng fersiynau
Huw P (sgwrs | cyfraniadau) Crëwyd tudalen newydd yn dechrau gyda '{{Gwybodlen Sefydliad |enw = Fluxus |delwedd = |border_delwedd = |maint = |pennawd = |map =...' |
(Dim gwahaniaeth)
|
Fersiwn yn ôl 12:46, 3 Gorffennaf 2020
Roedd Fluxus yn fudiad celf arbrofol yn y 1960au a 1970au. Roedd yn grŵp anffurfiol o artistiaid, beirdd a cherddorion ar draws y byd. Cynhaliwyd amrywiaeth fawr o weithgareddau, cyngherddau a digwyddiadau anffurfiol “Happenings”.
| Fluxus | |
| Sefydlwyd | 1960 |
|---|---|
| Sefydlydd | George Maciunas |
| Cylchfa amser | 1960au-1970au |
| Math | Mudiad Celfyddydol Avant-garde |
| Pobl blaenllaw | Joseph Beuys, George Brecht, John Cale, Robert Filliou, Al Hansen, Dick Higgins, Bengt af Klintberg, Alison Knowles, Addi Køpcke, Yoko Ono, Nam June Paik, Ben Patterson, Daniel Spoerri, Wolf Vostell. |
Roedd y gwaith a digwyddiadau’r grŵp yn aml yn brofoclyd, chwyldroadol ac am herio’r byd celf sefydliadol. Ysbrydolwyd y mudiad Fluxus gan Marcel Duchamp a’r mudiad celfyddydol Dada yn y 1920au, yn arbennig gan eu syniad o ‘anti-art’. [1]
Mae’r enw Fluxus yn adlewyrchu’r syniad eu gweithgareddau heb fod yn llonydd, ond yn llifo mewn newid parhaus.
Ymhlith yr aelodau amlwg oedd y Cymro John Cale, y cyn Beatle Yoko Ono a Joseph Beuys.
Ffurfiwyd Fluxus yn 1960 gan yr arlunydd George Maciunas. Daeth yr enw o gylchgrawn am gerddoriaeth arbrofol ac artistiaid wedi’u hysbrydoli gan y cyfansoddwr John Cage.
Roedd digwyddiad cyntaf Fluxus mewn oriel gelf yn Efrog Newydd yn 1960, gyda gwyliau Fluxus yn cael eu cynnal yn Ewrop yn 1962. Yn ystod y pymtheg mlynedd nesaf daeth Efrog Newydd, Yr Almaen a Japan yn ganolfannau gweithgareddau’r grŵp.
Doedd dim un steil penodol yn gysylltiedig â Fluxus, yn hytrach roedd y grŵp yn nodweddiadol am amrywiaeth eang o gyfryngau yn aml gydag agwedd a ‘DIY’ gan ddefnyddio pa bynnag anodau, pobl a lleoliad oedd digwydd bod ar gael ar y pryd ac yn agored i bawb. Y cymryd rhan, creadigrwydd, proses a chreu trwy ddamwain yn cael eu hystyried yn bwysicach na’r canlyniad terfynol bwriadol. [2][3]
Roedd Fluxus hefyd yn nodweddiadol am hiwmor, fod yn wrth-fasnachol, democrataidd ac yn annog cydweithrediad rhwng pobol o ffurfiau gwahanol o gelfyddydau.
-
Joseph Beuys, 1978 -
Celfwaith Dieter Reick, “Kölner Kohl”, 1969 -
Celfwaith Dieter Reick "Self-driving toothbrush" (1968) -
Cyngerdd Fluxus, Holand 1964, gan ddefnyddio ‘saethwr pys’
