Alice Nielsen: Gwahaniaeth rhwng fersiynau

Roedd '''Alice Nielsen''' ([[7 Mehefin]], [[1872]] - [[8 Mawrth]], [[1943]]) yn berfformiwr [[Theatr Broadway|Broadway]] a [[soprano]] [[Opera|operatigopera]]tig a oedd â'i chwmni [[opera]] ei hun ac a serennodd mewn sawl [[Opereta|operetta]] gan Victor Herbert.<ref>{{Cite web|title=Alice Nielsen {{!}} American singer|url=https://www.britannica.com/biography/Alice-Nielsen|website=Encyclopedia Britannica|access-date=2021-04-06}}</ref>

[[Delwedd:Victor_Herbert_-_Alice_Nielsen_-_The_Fortune_Teller.png|bawd|300x300px|Cynhyrchiad Alice Nielsen o ''The Fortune Teller'' ]]

Bu Nielsen yn crwydro canol Ddinas Kansas gan ganu pan oedd hi'n blentyn. Fe’i clywyd gan y paciwr cig cyfoethog Jakob Dold yn canu tu allan i Glwb Dinas Kansas. Gwahodd Dold hi i ganu ym mharti pen-blwydd ei ferch. Anfonodd Dold hi i gynrychioli [[Missouri]] mewn sioe gerdd yn [[Y Tŷ Gwyn]] ar gyfer yr [[Grover Cleveland|Arlywydd Grover Cleveland]]. Ar ôl dychwelyd, cafodd ei chastio mewn taith ranbarthol gyda chwmni opera Jules Grau am dymor. Pan ddaeth y daith i ben, ymunodd Nielsen â chôr Eglwys Sant Padrig. Priododd organydd yr eglwys a bu iddynt fab. Pan drodd y briodas yn dreisgar gadawodd am San Francisco i berfformio ar y cylch vaudeville gydag Arthur Pryor, gan berfformio gyda Burton Stanley a chwmni Pyke Opera. Yn San Francisco daeth yn unawdydd yn Eglwys Gatholig St Patrick bu hefyd yn canu yn theatr The Wigwam gan serennu yn ''Satanella'' gan Michael William Balfe. Wedi ymuno â Chwmni Opera Tivoli, a chael ei hyfforddi gan Ida Valegra, chwaraeodd Nielsen 150 rôl mewn dwy flynedd. Ym 1895, cafodd Nielsen ei gyflogi gan ''The Bostonians'', cwmni opera ysgafn blaenllaw, a aeth â hi i [[Dinas Efrog Newydd|Ddinas Efrog Newydd]] ac enwogrwydd cenedlaethol ym 1896. Yn Efrog Newydd daeth yn ddisgybl i Frederick Bristol. <ref>{{Cite book|url=https://books.google.com/books?id=-mflAAAAMAAJ&pg=PA33&dq=%22Frederick+Bristol%22+opera&hl=en&ei=ihGYTMHkMYymsQOu_5nWDA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=4&ved=0CDYQ6AEwAw#v=onepage&q=%22Frederick%20Bristol%22&f=false|title=The Lewis Concert Party|last=Ralph Albert Parlette}}</ref>

Yng Ngwanwyn 1905, dychwelodd Nielsen i'r [[Tŷ Opera Brenhinol]] yn [[Covent Garden]], Llundain i berfformio mewn nifer o operâu gan [[Wolfgang Amadeus Mozart|Mozart.]] Ymunodd â Chwmni Opera San Carlo (SCOC), oedd ar y pryd yn gangen deithiol o'r [[Teatro di San Carlo]] o [[Napoli]] dan arweiniad Henry Russell, yr hydref canlynol ar gyfer eu tymor gwestai preswyl yn Covent Garden gydag [[Enrico Caruso]] ac Antonio Scotti. Roedd eu ''La Bohème'' yn cael ei ystyried yn gampwaith o berfformiad [[Ensembl|ensembleensembl]]e. <ref>''Prima Donnas and Soubrettes of Light Opera and Musical Comedy in America '' (Lewis Strang, Boston: L.C. Page & Co., 1901)</ref> Ar ôl i dymor hydref y SCOC yn Llundain ddod i ben, daeth y cwmni yn endid annibynnol o dan gyfarwyddyd Russell, gan dorri cysylltiadau â'r tŷ opera yn Napoli. Symudodd SCOC ei phencadlys i [[Boston]]. Aeth Nielsen gyda’r cwmni yn ôl i America a bu’n ymwneud â theithiau blynyddol y cwmni trwy Ogledd America a'u perfformiadau rheolaidd yn Boston am sawl blwyddyn.

Rhoddodd Nielsen ei pherfformiadau cyntaf yn yr [[Opera Metropolitan]]<ref>{{Cite news|title=ALICE NIELSEN TELLS OF OPERA TRIUMPHS; She Began at Eight in Comic Opera -- Happy Over Coming Metropolitan Debut. PRAISE FOR MISS SYLVA Says Manhattan Opera House Singer Deserves Her Success -- Is Going on a Concert Tour.|url=https://www.nytimes.com/1909/09/20/archives/alice-nielsen-tells-of-opera-triumphs-she-began-at-eight-in-comic.html|work=The New York Times|date=1909-09-20|access-date=2021-04-06|issn=0362-4331}}</ref> ac yn [[Opéra de Montréal]] yn ystod y cyfnod yma. Ymhlith ei chyd artistiaid ar gyfer y prosiect oedd Loie Fuller, Josef Urban ac [[Anna Pavlova]]. O fewn chwe blynedd, fodd bynnag, plygodd Opera Boston oherwydd ymyrraeth [[y Rhyfel Byd Cyntaf]]. <ref>''Florencio Constantino, 1869-1919, el hombre y el tenor'' ( Julio Goyén Aquado. Ayuntamiento de Bilbao. 1993)</ref> <ref>''Boston Opera'' ([[Quaintance Eaton]], New York: Appleton-Century. 1965)</ref>

Roedd Nielsen yn artist recordio poblogaidd mewn sesiynau a arweiniwyd gan Arthur Pryor. Recordiodd saith deg o draciau rhwng 1898-1928, cyhoeddwyd y rhan fwyaf ohonynt gan gwmnïau Victor a Columbia. Ei record fwyaf poblogaidd oedd ''"Home, Sweet, Home"'', ac yna ''"Un bel di"'', ''"Killarney"'' a ''"Last Rose of Summer."'' "Dim ond y caneuon roeddwn i eisiau eu canu y gwnes i eu canu", meddai yn ''Colliers Magazine'' a gyhoeddodd ei chyfres hunangofiannol ''Born To Sing'' ym 1932. <ref>''Born To Sing'' (Alice Nielsen, ''Colliers Magazine''. JuneMehefin 25, 1932 - JulyGorffennaf 2, 1932)</ref>