Bleidd-ddyn: Gwahaniaeth rhwng fersiynau

Yn [[Latfia]], roedd ''vilkacis'' yn ddyn a newidiai'n fwystfil bleiddaidd, oedd y gallai fod yn haelionus. Yn [[Hwngari]] roedd y bleidd-ddynion yn byw mewn ardal benodol, sef [[Transdanubia]], a'r gred oedd mai plant a gafodd eu cam-drin gan eu rhieni oeddent, neu ddynion a gafodd eu melltithio yn ystod eu plentyndod. Yn saith blwydd oed, byddai'r plentyn yn gadael ei gartref a mynd i hela yn ystod y nos, a gallai newid yn flaidd neu yn ddyn yn ôl ei ewyllys. Gallai oedolyn hefyd ddod yn flaiddfleidd-ddyn drwy gerdded teirgwaith drwy borth bwaog wedi ei adeiladu o bren [[bedw]] a [[rhosyn]]nau gwyllt.

Yn ôl llên gwerin [[Belarus]], roedd tywysog o'r 11fed ganrif, [[Vseslav o Polotsk]] (c. [[1039]]–[[1101]]), yn flaiddfleidd-ddyn, a oedd â'r gallu i symud gyda chyflymder goruwchddynol.

Ym [[1692]] yn [[Lifonia]], tystiodd dyn 80 oed o'r enw Thiess ar lw mai blaiddbleidd-ddyn oedd e, a dweud mai Cŵn Duw oedd blaiddbleidd-ddynion. Yn ôl Thiess, rhyfelwyr oedd bleidd-ddynion, a fyddai'n rhyfela yn erbyn gwrachod a chythreuliaid yn [[uffern]], a chyda hynny sicrhau nad allai'r Diafol a'i weision ddwyn cnydau lleol ymaith i uffern. Ar ôl marw byddai bleidd-ddynion yn cael eu croesawu i mewn i'r nefoedd fel taliad am eu hymdrechion.<ref>{{dyf cylch| awdur=Daniel Gershenson| teitl=Apollo the Wolf-God| gwaith=Journal of Indo-European Studies, Monograph, 8| cyhoeddwr=McLean, Virginia: Institute for the Study of Man| blwyddyn=1991| iaith=en}}</ref>

Yn ôl llên gwerin Ewropeaidd gellir adnabod y bleidd-ddyn drwy arwyddion corfforol diamau, megis aeliau sy'n cwrdd ar bont y trwyn, ewinedd crwm, clustiau wedi eu gosod yn isel a cherdded â brasgam. Ffordd arall o adnabod bleidd-ddyn yw torri cnawd y cyhuddedig i weld os oes blew blaidd dan ei groen. Yn [[Rwsia]] ceir y gred bod gan y bleidd-ddyn wrych o dan ei dafod.<ref name=Woodward>{{dyf llyfr| awdur=Ian Woodward| teitl=The Werewolf Delusion| tud=256| cyhoeddwr=Paddington Press| lleoliad=Efrog Newydd| blwyddyn=1979| isbn=9780448231709| iaith=en}}</ref> Mae ffurf flaiddaiddfleiddaidd y blaidd-ddyn yn amrywio o wlad i wlad. Fel arfer ni ellir gwahaniaethu rhwng bleidd-ddyn yn ei ffurf flaiddaidd a blaidd go iawn, ond clywir am rai eithriadau, er enghraifft:

Ar ôl dychwelyd i'w ffurf ddynol, mae'r blaiddbleidd-ddyn yn dod yn wan, yn ddiegni ac yn isel ei ysbryd.<ref name=Woodward /> Nodwedd arall a ffieiddiai pobl ar draws Ewrop yn ystod y canol oesoedd oedd arfer y bleidd-ddyn o fwyta celanedd y meirw, nodwedd a gafodd ei chofnodi ledled Ewrop, yn enwedig mewn testunau fel yr ''Annales Medico-psychologiques'' yn y 19fed ganrif. Wrth gwrs, mae bwyta cyrff y meirw yn arfer mae'r bleidd-ddyn yn rhannu â bleiddiaid go iawn, fel mae lleoliadau [[bleiddbwll|bleiddbyllau]] yng [[Cymru|Nghymru]] yn awgrymu.<ref name=Galwad>{{dyf llyfr| awdur=Cledwyn Fychan| teitl=Galwad y Blaidd| cyhoeddwr=Cymdeithas Lyfrau Ceredigion| blwyddyn=2006| isbn=9781845120481}}</ref>

Cafodd y felltith o lycanthropedd ei hystyried gan rai ysgolheigion i fod yn gosb ddwyfol. Dengys llenyddiaeth ar flaiddfleidd-ddynion sawl enghraifft o D[[duw]] neu [[sant|saint]] yn cosbi unigolion â lycanthropedd. ''Omnes angeli, boni et Mali, ex virtute naturali habent potestatem transmutandi corpora nostra'' ("Mae gan bob angel, da a drwg, y gallu i drawsffurfio ein cyrff") meddai'r sant [[Thomas Aquinas]]. Byddai'r rhai a gafodd eu hesgymuno gan yr [[Eglwys Gatholig]] hefyd yn dod yn flaiddfleidd-ddynion, yn ôl y gred.<ref name=Woodward /> Yn [[Rwsia]] roedd y Diafol hefyd yn melltithio pobl â lycanthropedd.

Mewn ffuglen gyfoes gellir clwyfo a lladd blaiddbleidd-ddynion gydag arfau a wnaethpwyd o arian, ond fel arall maent yn anodd eu clwyfo. Ymddengys nad yw'r gwendid hwn yn dyddio yn ôl yn bellach na ffuglen y 19fed ganrif.

Yn wahanol i [[fampir]]od, ni all effeithio ar flaiddfleidd-ddynion gydag arteffactau crefyddol neu ddŵr cysegredig. Mewn sawl gwlad gall [[rhyg]], [[uchelwydd]], [[criafol]] a [[cwcwll y mynach|chwcwll y mynach]] (''Aconitum napellus'') gadw blaiddbleidd-ddynion draw.

Ceir sawl dull o drin lycanthropedd. Credai'r Groegiaid a'r Rhufeiniaid y byddai blinder corfforol yn iacháu lycanthropedd. Byddai'r dioddefydd yn cael ei orfodi i ymgymryd â chyfnodau hir o ymarfer corfforol er mwyn cael gwared â'i salwch. Yn y canol oesoedd ceir tri dull traddodiadol o drin lycanthropedd: ffisig, llawdriniaeth a dadreibiad. Yn anffodus i'r dioddefydd, profai'r rhan fwyaf o'r meddyginiaethau ar gael i fod yn angheuol. Y gred yn [[Sisili]] oedd y gellir iacháu blaiddbleidd-ddynion naill ai drwy ei daro ar ei dalcen â chyllell, ynteu drwy drywanu ei ddwylo gyda hoelion. Yn [[Schleswig-Holstein]] y gred oedd y gellir iacháu blaiddbleidd-ddyn drwy alw ei enw bedydd teirgwaith. Yn llên gwerin [[Denmarc]] gellir iacháu blaidd-ddyn drwy refru arno. Dull arall o iacháu blaidd-ddyn oedd i'w fedyddio. Gallai ymroddiad i Sant Hubertus hefyd iacháu lycanthropedd, yn ogystal â diogelu rhagddo.

Yn ei waith ''Historiai'' ysgrifennai [[Herodotus]] am lwyth o'r enw y Neuri, oedd yn byw yng ngogledd-ddwyrain [[Scythia]]. Byddai'r Neuri yn newid yn flaiddiaidfleiddiaid unwaith pob naw blynedd.<ref>{{dyf llyfr| awdur=Herodotus| teitl=Historiai| cyfrol=Llyfr IV| pennod=105}}</ref> Roedd [[Fyrsil]] hefyd yn gyfarwydd â dynion yn trawsffurfio'n flaiddiaid. Ym mytholeg Gwlad Groeg ceir yr hanes am [[Lycaon]], a gafodd ei droi'n flaidd gan [[Zeus]] am fwyta cnawd dynol.