Joseff o Arimathea: Gwahaniaeth rhwng fersiynau

Cynnwys wedi'i ddileu Cynnwys wedi'i ychwanegu
B →‎top: canrifoedd a Delweddau, replaced: 12fed ganrif12g using AWB
B →‎top: clean up
Llinell 1:
[[Delwedd:Pietro Perugino 012.jpg|bawd|220px|Joseff o Arimathea gan [[Pietro Perugino]]. Darn o lun mwy.]]
 
Ymddengys '''Joseff o Arimathea''' yn y [[Testament Newydd]] fel y gŵr a roddodd ei feddrod ei hun ar gyfer claddu [[Iesu Grist]] wedi iddo gael ei [[Croeshoelio|groeshoelio]]. Roedd yn dod o ddinas [[Arimathea]], ac i bob golwg yn ŵr cyfoethog; credir ei fod yn aelod o'r [[Sanhedrin]].
 
Dywedir iddo fynd at [[Pontius Peilat]], a ganiataodd ei gais am gorff Iesu, ac iddo ef a [[Nicodemus]] baratoi'r corff i'w gladdu. Ystyrir ef yn sant gan [[yr Eglwys Gatholig]] a'r [[Eglwys Uniongred]]. Ei ddydd gŵyl yw [[17 Mawrth]] yn y gorllewin a [[31 Gorffennaf]] yn y dwyrain.
 
Yn hwyr yn y [[12g]], dechreuwyd cysylltu Joseff a'r gyfres o chwedlau oedd yn ymwneud a'r brenin [[Arthur]]. Ymddengys i hyn gychwyn yng ngwaith [[Robert de Boron]], ''Joseph d'Arimathie'', lle mae Joseff yn derbyn [[y Greal Santaidd]] gan weledigaeth o'r Iesu ac yn ei yrru gyda'i ddilynwyr i [[Ynys Brydain]]. Dywed fersiynau diweddarach i Joseff ei hun ddod i Brydain, a dod i Ynys Wydrin ([[Glastonbury]]).
 
Yn Gymraeg, Joseff yw arwr y nofel ''Yr Ogof'' gan [[T. Rowland Hughes]] (1945).