Marilyn Monroe: Gwahaniaeth rhwng fersiynau

=== Modeli a'i gwaith ffilm cynnar ===

 

 

Daeth Norma Jeane Dougherty yn un o fodelau mwyaf llwyddiannus ''Blue Book'', gan ymddangos ar ddwsinau o gloriau [[cylchgrawn|cylchgronau]]. Ym [[1946]], daeth Monroe i sylw Ben Lyon, un o reolwyr [[20th Century Fox]], a drefnodd clyweliad ar ei chyfer. Cafodd Lyon ei blesio gyda'i hymroddiad a dywedodd, "Dyma Jean Harlow am yr eildro".<ref>{{eicon en}}Riese and Hitchen, td. 288</ref> Derbyniodd Monroe gytundeb chwe mis gyda chyflog cychwynnol o $125 yr wythnos.

=== Datblygiad ei gyrfa ===

 

 

Ymddangosodd am y tro cyntaf ar glawr cylchgrawn ''[[Life (cylchgrawn)|Life]]'' yn Ebrill 1952, lle cafodd ei disgrifio fel "The Talk of Hollywood".<ref>Evans, td. 112</ref> Portreadodd yr hanesion am ei phlentyndod hi mewn ffordd gadarnhaol; dangosodd stori flaen rhifyn mis Mai 1952 o'r cylchgrawn ''True Experiences'' lun iachus o Monroe yn gwenu gyda'r pennawd "Do I look happy? I should — for I was a child nobody wanted. A lonely girl with a dream — who awakened to find that dream come true. I am Marilyn Monroe. Read my Cinderella story." <ref>Evans, td. 128-129</ref> Yn ystod y cyfnod hwn hefyd dechreuodd ganlyn y chwaraewr [[pêl-fas]] Joe DiMaggio. Argraffwyd llun o DiMaggio yn ymweld â Monroe yn stiwdios 20th Century Fox studio, mewn [[papur newydd|papurau newydd]] ledled yr Unol Daleithiau, a datblygodd ddiddordeb ym Monroe yn sgîl eu perthynas.<ref>Summers, td. 67</ref>

Ystyriai [[Darryl F. Zanuck]] botensial Monroe yn rhywbeth a oedd yn werth ei ddatblygu, a rhoddodd ran iddi yn "Niagara", fel gwraig sy'n cynllwynio i lofruddio'i gŵr, a chwaraewyd gan Joseph Cotten.<ref name="Churchwell, td. 233">Churchwell, td. 233</ref> Tra'n ffilmio, sylwodd colurwr Monroe, Whitey Snyder, ar yr ofn llwyfan a oedd i aros gyda Monroe trwy gydol ei gyrfa, a chafodd ei neilltuo gan y cyfarwyddwr i gysuro a pherswadio Monroe wrth iddi baratoi ar gyfer ei golygfeydd.<ref>Summers, td. 74</ref>

 

 

Er bod y ffilm yn lwyddiant, a pherfformiad Monroe yn derbyn adolygiadau cadarnhaol, weithiau byddai ei hymddygiad mewn digwyddiadau i hyrwyddo'r ffilm yn denu sylwadau negyddol. Beirniadawyd ei hymddangosiad yn seremoni gwobrwyo Photoplay mewn ffrog lamé euraidd. Dyfynnwyd [[Joan Crawford]] yn ngholofn papur newydd Louella Parsons yn trafod "fwlgareiddiwch" Monroe a chan ddisgrifio'i hymddygiad fel ymddygiad cwbl anaddas "i actores ac i wraig."<ref>Churchwell, td. 234</ref> Cafodd ei beirniadau hefyd am wisgo ffrog gyda'r gyddflin lawr i'w bogail bron, pan oedd yng Ngorymdaith Miss America ym Medi 1952.[37] Ymddangosodd ffotograff o'r digwyddiad hwn ar glawr ''[[Playboy (cylchgrawn)|Playboy]]'' yn Rhagfyr 1953, gyda llun noeth ohoni (a dynnwyd ym 1949) y tu fewn y cylchgrawn.<ref>Summers, td.59</ref>

Ar noson agoriadol y ffilm yn [[Los Angeles]], gwasgodd Monroe a Rusell olion eu dwylo a'u traed i mewn i sment o flaen Theatr Tseiniaidd Grauman. Derbyniodd Monroe adolygiadau clodwiw a gwnaeth y ffilm dros ddwy cymaint ag y costiodd i'w chynhyrchu.<ref>Churchwell, td. 63</ref> Cysylltodd pobl ei pherfformiad o "Diamonds Are a Girl's Best Friend" gyda hi. Dynododd "Gentlemen Prefer Blondes" un o'r ffilmiau cynharaf lle cafodd Monroe ei gwisgo gan William Travilla, cynllunydd a fyddai'n darparu'r gwisgoedd ar ei chyfer mewn wyth o'i ffilmiau, gan gynnwys "Bus Stop, Don't Bother to Knock, How to Marry a Millionaire, River of No Return, There’s No Business Like Show Business, Monkey Business, a The Seven Year Itch<ref>{{eicon en}}http://www.palmspringslife.com/Blogs/The-Life/January-2009/The-Man-Who-Dressed-Marilyn-Monroe-the-legendary-William-Travilla/</ref>.

 

 

Yn ystod y cyfnod hwn, darluniodd y ffilmiau Monroe fel merch gwallt golau twp, a chyfrannodd hyn at ei phoblogrwydd. Ym 1953 a 1954, cafodd ei rhestru fel un o'r ser a oedd yn gwneud fwyaf o arian yn seiliedig ar yr arian a wnaed mewn sinemau dros y flwyddyn flaenorol.<ref>{{eicon en}}[http://www.quigleypublishing.com/MPalmanac/Top10/Top10_lists.html The 2006 Motion Picture Almanac, Top Ten Money Making Stars"]. Quigley Publishing Company. Adalwyd 2008-08-25</ref> Ym 1953 a 1954, rhestrwyd Monroe yn Arolwg Quigley o'r Deg Seren a wnaeth Fwyaf o Arain" yn flynyddol, a oedd yn caslgu ynghyd pleidleisiau wrth arddangoswyr ffilm yr Unol Daleithiau am y ser a oedd wedi gwneud fwyaf o arian yn eu sinemau dros y flwyddyn flaenorol.<ref>{{eicon en}} [http://www.quigleypublishing.com/MPalmanac/Top10/Top10_lists.html "The 2006 Motion Picture Almanac, Top Ten Money Making Stars".] Quigley Publishing Company. Adalwyd ar 2008-08-25</ref>