Enaid: Gwahaniaeth rhwng fersiynau

Yr '''enaid''' yw'r rhan ysbrydol o [[dyn|ddyn]] neu [[dynes|ddynes]] sy'n [[teimlad|teimlo]], [[deall]], [[cof]]io ac amgyffred (mewn gwrthgyferbyniad â'r [[mater]]ol). Mae'r gred yn yr enaid yn hynafol iawn —— fe'i ceir yng nghrefydd [[Yr Hen Aifft]] er enghraifft —— ond fe'i cysylltir yn bennaf heddiw ag athrawiaethau'r crefyddau mawr sefydledig, sef [[Iddewiaeth]], [[Cristnogaeth]], [[Islam]], [[Hindwaeth]] a [[Bwdhaeth]], er bod yr ystyr yn amrywio, yn arbennig yn achos y ddwy olaf.

Mae [[eiconiaeth]] Cristnogaeth yn ei ddarlunio'n aml fel baban newydd-anedig yn cael ei gludo i fyny i'r [[Nefoedd]] neu wedi'i lapio mewn llian, sy'n cynryhcioli mynwes [[Abraham]]. Yn yr [[Eglwys Fore]] mae'r [[gloyn byw]] yn ei gynrychioli, fel a welir yn y paentiadau gan Gristnogion cynnar ar furiau'r [[catacomb]]s, er enghraifft (benthyciad o [[mytholeg Roeg|fytholeg Roeg]] a'r traddodiad Clasurol). Er bod ''enaid'' yn debyg i ''ysbryd'', mae'r Beibl yn gwahaniaethu rhyngddynt (yn y llythyr at y Hebreaid).

== Gweler hefyd ==