Effaith Dunning–Kruger
Ym maes seicoleg, effaith Dunning–Kruger yw'r tuedd gwybyddol mewn pobl o allu isel i dybio eu bod yn rhagorol ac meddwl bod eu gallu gwybyddol yn fwy nag ydyw. Daw'r tuedd hwn o anallu pobl o allu isel i adnabod eu diffyg gallu eu hunain. Heb yr hunanymwybod a ddaw o fetawybyddiaeth, nid yw pobl o allu isel yn gallu gwerthuso'u gallu neu anallu yn wrthrychol.[1]
Fel y cafodd ei ddisgrifio gan y seicolegwyr cymdeithasol David Dunning a Justin Kruger yn eu hastudiaeth a gyhoeddwyd yn 1999, daw tuedd gwybyddol o oruchafiaeth dychmygol o ganlyniad i gamdybiaeth mewnol ymhlith pobl o allu isel a chamganfyddiad allanol mewn pobl o allu uchel; hynny yw, mae camdybiaeth y sawl sy'n ddi-glem o gamgymeriad ynghylch eu hunain, tra bod camganfyddiad y sawl sydd o allu uchel yn tarddu o gamgymeriad ynghylch eraill.[1]
Cyfeiriadau
golygu- ↑ 1.0 1.1 Kruger, Justin; Dunning, David (1999). "Unskilled and Unaware of It: How Difficulties in Recognizing One's Own Incompetence Lead to Inflated Self-Assessments". Journal of Personality and Social Psychology 77 (6): 1121–1134. doi:10.1037/0022-3514.77.6.1121. PMID 10626367. https://archive.org/details/sim_journal-of-personality-and-social-psychology_1999-12_77_6/page/1121.