Marcelino Menéndez y Pelayo
Ysgolhaig a beirniad llenyddol o Sbaenwr oedd Marcelino Menéndez y Pelayo (3 Tachwedd 1856 – 19 Mai 1912) sydd yn nodedig am ei gyfraniadau at hanesyddiaeth ddiwylliannol Sbaen ac ieitheg Sbaeneg.
Marcelino Menéndez y Pelayo | |
---|---|
![]() | |
Ganwyd |
3 Tachwedd 1856, 1856 ![]() Santander ![]() |
Bu farw |
19 Mai 1912, 1912 ![]() Santander ![]() |
Dinasyddiaeth |
Sbaen ![]() |
Alma mater | |
Galwedigaeth |
ysgrifennwr, hanesydd, llyfrgellydd, gwleidydd, academydd, cofiannydd, beirniad llenyddol ![]() |
Swydd |
member of the Congress of Deputies, Aelod o Senedd Sbaen, Vocal of the Junta para Ampliación de Estudios e Investigaciones científicas ![]() |
Cyflogwr | |
Tad |
Marcelino Menéndez Pintado ![]() |
Gwobr/au |
Uwch Groes ar Orchymyn Sifil Alfonso XII ![]() |
Llofnod | |
![]() |
Ganed yn Santander, Cantabria, Teyrnas Sbaen. Penodwyd yn athro llên Sbaen ym Mhrifysgol Madrid o 1878 a bu yn y swydd honno hyd at 1898. Wedi hynny, gwasanaethodd yn gyfarwyddwr Biblioteca Nacional de España o 1898 hyd at ddiwedd ei oes. Bu farw yn Santander yn 55 oed.[1]
Cesglir ei weithiau mewn 43 cyfrol, Edición nacional de las obras completas de Menéndez y Pelayo (1940–46).[1]
LlyfryddiaethGolygu
- Historia de los heterodoxos españoles (1880–82).
- Historia de las ideas estéticas en España (1883–91).
- Orígines de la novela española (1905–15).
CyfeiriadauGolygu
- ↑ 1.0 1.1 (Saesneg) Marcelino Menéndez y Pelayo. Encyclopædia Britannica. Adalwyd ar 25 Hydref 2020.