Dyneiddiaeth: Gwahaniaeth rhwng fersiynau

'''Dyneiddiaeth''' (hefyd '''hiwmaniaeth'''<ref>Y Geiriadur Mawr, Gwasg Gomer, 2009</ref>) yw dull mewn [[Astudiaeth arsylwi|astudiaeth]], [[athroniaeth|athronyddol]], neu ymarfer sy'n canolbwyntio ar [[egwyddor]]ion a phryderon dynol. Mewn athroniaeth a [[Gwyddorau cymdeithas|gwyddoniaeth gymdeithasol]], dyneiddiaeth yw'r safbwynt sy'n cadarnhau rhywbodolaeth syniadrhywbeth oa ellir ei alw yn [[natur ddynol]], ac fe'i lunnirgyferbynnir gydaâ [[gwrth-ddyneiddiaeth]]. Mae [[Dyneiddiaethdyneiddiaeth seciwlar]] ywyn dyfaliadddyfaliad [[seciwleirwydd|seciwlar]] sy'n cynnalhybu [[rhesymurhesymeg]], [[moeseg]], a [[cyfiawnder|chyfiawnder]], traac iddoyn wrthodgwrthod [[dogma]] a chredoau [[goruwchnaturiol]] a [[crefydd|chrefyddol]], fel sail [[moesoldeb]] a phenderfynu. MaeCyferbynnir dyneiddiaeth seciwlar yn cyferbynnu gydaâ [[dyneiddiaeth grefyddol]], sy'n integreiddio athroniaeth foesegol ddyneiddiol gyda [[defod]]dau a chredoau crefyddol sy'n amgylchucanolbwyntio ar anghenion, diddordebau, a medrau dynion.<ref>{{Dyf gwe | teitl=Genesis of a Humanist Manifesto | url=http://www.infidels.org/library/modern/edwin_wilson/manifesto/ch2.html | dyddiadcyrchu=14 Mai 2006 |iaith=en}}</ref>

[[Dyneiddiaeth y dadeni]] yw [[mudiad diwylliannol]] o'r [[Dadeni Eidalaidd]] sy'n seiliedig ar astudioastudiaeth gweithiauo weithiau clasurol.<ref name="oxford-renaissance">{{Dyf llyfr |teitl=Compact Oxford English dictionary|cyhoeddwr=Oxford University Press|blwyddyn=2007|dyfyniad=humanism ''n.'' 2 a Renaissance cultural movement that turned away from medieval scholasticism and revived interest in ancient Greek and Roman thought.| iaith=en}}</ref><ref name="mann">{{Dyf llyfr|awdur=Nicholas Mann |teitl=The Origins of Humanism |cyhoeddwr=Cambridge University Press |dyddiad=1996 |tud=1-2 |dyfyniad=The term ''umanista'' was used, in fifteenth century Italian academic jargon to describe a teacher or student of classical literature and the arts associated with it, including that of rhetoric. The English equivalent 'humanist' makes its appearance in the late sixteenth century with a similar meaning. Only in the nineteenth century, however, and probably for the first time in Humanism in Germany in 1809, is the attribute transformed into a substantive: ''humanism'', standing for devotion to the literature of ancient Greece and Rome, and the humane values that may be derived from them.}}</ref>

RoeddCyfeiriodd dyneiddiaeth neu yn cyfeirio, yn y fan gyntaf, at system o addysg wedi ei sylfaeni ar ddiwylliant clasurol Groeg a Lladin,Rhufain. acWrth yni'r yrcanol ailoesoedd fan,ddod ati yrben, ymddygiadauac grymusi asyniadau'r oeddDadeni ynledaenu myndtrwy gyda diwedd y canol oesoeddEwrop, accollodd wediawdurdod euyr cynrychioliEglwys hefydei mewnafael gwahanolyn gyfnodau gyda’r Dadeniraddol, yac Diwygiad,fe yddatblygodd Gwrthdroparch Diwydiannolcynyddol a’rtuag frwydrat amfedr weriniaeth.dynol, Roeddyn yogystal rhainag yn cynnwys rhyddhadymdeimlad o awdurdodryddhad eglwysigdeallusol. a rhyddhad meddyliol.

FeNo fydd yolyga'r syniad bod dyn yn medru byw bywyd moesol heb fod yn grefyddol ddim yn golygu bodfod dyneiddiwr heb grefydd o angenrheidrwydd. MaeSerch hynny, mae dyneiddwyr crefyddol yn sylweddoli bod rhywunmoesoldeb gwir yn foesoltarddu gano fodnatur moesoldeb yn ei naturddynol, ac nid gan ei fod yn ofni’rhytrach canlyniadau,nag e.e.ofn digofaint [[Duw]], neu.

Dydy dyneiddwyr anghrefyddol ddim yn credu mewn bodolaeth Duw na duwiau nag mewn unrhyw bethaubeth ysbrydol, goruwchnaturiol, neu ofergoelus. Mae'r rhan fwyaf o ddyneiddwyr anghrefyddol yn [[anffyddiaeth|anffyddwyr]] ac mae rhaicyfranedd arwyddocaol yn [[agnosticiaeth|agnostig]]. Er mwyn gwneud penderfyniadau moesol fe fydd y dyneiddiwr yn defnyddio deall beirniadol yn hytrach na dilyn pendantrwydd awdurdodol crefyddol.