[[Delwedd:Morocco, Spices.JPG|250px|de|bawd|SbeisiauSbeisys ar werth ym Moroco.]]
Darnau o blanhigion sydd ddim yn [[perlysieuyn|berlysieuyn]] a ddefnyddir i roi blas i fwyd yw '''sbeisiausbeisys''' (ar ôl y diffiniad hwn nid yw [[halen]] yn sbeis, ond mae rhai bobl yn meddwl fod sbeisiausbeisys yn cynnwys [[mwyn]]au a phopeth arall sydd yn rhoi blas i fwyd).
Yn ystod y [[Canol Oesoedd]] a'r [[Cyfnod Modern Cynnar]] roedd sbeisiausbeisys yn nwyddau mor bwysig ag yw [[petroliwm|olew]] heddiw. Ar wahân i roi blas i fwyd roedden nhw'n cael eu defnyddio i [[gyffeithio]] bwyd ac i gynhyrchu [[moddion]]. O ganlyniad roedd masnach sbeisiausbeisys -- yn bennaf ar gyfer y rhai oedd yn dod o [[Asia]] -- yn bwysig iawn, i'r gwledydd [[Arabia|Arabaidd]] yn y dechrau, wedyn i ddinas-wladwriaethau [[yr Eidal]] (e.e. [[Fenis]]) ac i'r [[Ymerodraethau Ewropeaidd]]. Dechreuodd [[Oes y Darganfyddiadau]] yn y [[14eg ganrif|bedwaredd ganrif ar ddeg]] gan chwilio am ffordd ar hyd y môr i'r ynysoedd o ble roedd y sbeisiausbeisys yn ddod.
Heddiw, y sbeisiausbeisys mwyaf ddrud yw [[saffrwm]], [[fanila]] a [[cardamom|chardamom]].
