Maamme/Vårt land

Maamme (Ffinneg) neu Vårt land (Swedeg) ("Ein gwlad") yw anthem genedlaethol y Ffindir.

Fredrik Pacius ysgrifennodd yr alaw a Johan Ludvig Runeberg y geiriau (yn Swedeg). Cafodd y gân ei pherfformiad cyntaf ar 13 Mai 1848. Cyfieithiodd Paavo Cajanderi y geiriau i'r Ffinneg hwyrach yn y ganrif, yn 1889.

Maamme

(Cyfieithiad gan Paavo Cajander)

Oi maamme, Suomi, synnyinmaa!

Soi sana kultainen!

Ei laaksoa, ei kukkulaa,

ei vettä rantaa rakkaampaa

kuin kotimaa tää pohjoinen,

maa kallis isien.

Sun kukoistukses kuorestaan

kerrankin puhkeaa;

viel' lempemme saa nousemaan

sun toivos, riemus loistossaan,

ja kerran laulus, synnyinmaa

korkeemman kaiun saa.

(y cân wreiddiol gan Johan Ludvig Runeberg)

Vårt land, vårt land, vårt fosterland,

ljud högt, o dyra ord!

Ej lyfts en höjd mot himlens rand,

ej sänks en dal, ej sköljs en strand,

mer älskad än vår bygd i nord,

än våra fäders jord!

Din blomning, sluten än i knopp,

Skall mogna ur sitt tvång;

Se, ur vår kärlek skall gå opp

Ditt ljus, din glans, din fröjd, ditt hopp.

Och högre klinga skall en gång

Vår fosterländska sång.

(cyfieithiad answyddogol)

Ein gwlad, ein gwlad, ein mamwlad,

Swniwch yn uwch, O enw werthfawr!

Nid yw unrhyw mynydd sy'n cyfarfod band y nefoedd,

Dim dyffryn cuddiad, dim traeth molchiad gan y tonnau,

Mor cariad nag ein Gogledd brodorol,

Tir ein cyndadau ni.

Dy flodau, rhoi lawr yn yr imp,

Ond wedi aeddfed fydd yn codi.

Gwelwch! Oddiwrth ein cariad unwaith eto fydd yn tyfu

Dy olau, dy llawenydd, dy obaith, dy tywyn!

Ac yn glirach unrhyw dydd

Fydd cân ein gwlad yn canu yn modrwyo.