Belenus

dwyfoldeb celtaidd
(Ailgyfeiriad o Belenos)

Duw iachaol Celtaidd hynafol yw Belenus (Galeg: Belenos, Belinos). Addolid Belenus hyd Gorynys yr Eidal i Ynysoedd Prydain, gyda'r brif gysegrfa yn Aquileia. Drwy interpretatio romana, cysylltir Belenus ag Apolon, er bod ganddo beth ymreolaeth yn ystod oes y Rhufeiniaid.[1][2]

Tystiolaeth

golygu

Mae'r theonym Belenus (neu Belinus), sy'n ffurf Ladin ar yr Aleg Belenos (neu Belinos), i'w weld mewn pum deg un arysgrif. Er bod y rhan fwyaf o'r arysgrifau hyn yn Aquileia (Friuli, yr Eidal), prif le ei gwlt, ceir tystiolaeth o'i enw mewn llefydd ymhle y trigai siaradwyr ieithoedd Celtaidd, gan gynnwys Gâl, Noricum, Illyria, Britain ac Iwerddon.[3]

Mae'r ieithydd Blanca María Prósper yn dadlau mai Belinos yw'r enw gwreiddiol siŵr o fod,[4] sydd hefyd i'w weld yn yr enw Belyn, sydd hefyd yn enw ar arweinydd Cymreig a fu farw yn 627 AD.[3] Mae amrywiadau eraill ar yr enw yn cynnwys Bellinus ac efallai Belus.[5] Efallai y bu'r Gwyddelod a'r Brythoniaid hynafol yn ei adnabod yn Bel, Beli, a Bile.[6]

Etymoleg

golygu
Chwiliwch am Belenus
yn Wiciadur.

Mae etymoleg y gair Belenos dal i fod yn aneglur. Cyfieithir ef yn draddodiadol yn 'y golau' neu 'y llachar', o'r bôn Proto-Indo-Ewropeg *bʰelH-, 'can, bân, gwyn'. Mae'r theori hwn yn boblogaidd oherwydd y interpretatio romana o Belenos yn 'Apolon Galiaidd', sy'n dduw ag iddo briodoleddau'r haul.[7][8]

Epithedau

golygu

Yng Ngâl a Phrydain hynafol, cysylltwyd Apolon â'r haul ac iacháu.[9] Mae sawl enw arall arno, gan gynnwys Belenus, Vindonnus, Grannus, Borvo, Maponos, a Moritasgos.[9][10]

Addolid y duw yn Apollo Belenus yn Sainte-Sabine (Bourgogne), lle addolwyd ef gan bererinion sâl.

Cyfeiriadau

golygu
  1. Schrijver, P. (1999). "On Henbane and Early European Narcotics" (yn en). zcph 51 (1): 17–45. doi:10.1515/zcph.1999.51.1.17. ISSN 0084-5302. https://www.degruyter.com/document/doi/10.1515/zcph.1999.51.1.17/html.
  2. Koch, John T., gol. (2006). Celtic culture: a historical encyclopedia. Santa Barbara, Calif.: ABC-CLIO. ISBN 978-1-85109-440-0.
  3. 3.0 3.1 Birkhan 2006, t. 195.
  4. Prósper 2017, t. 258.
  5. MacKillop 2004, s.v. Belenus.
  6. Leeming 2005, t. 48.
  7. Schrijver 1999, tt. 24–25.
  8. Delamarre 2003, t. 72.
  9. 9.0 9.1 Aldhouse-Green 1997, tt. 30–31.
  10. Nicole Jufer & Thierry Luginbühl (2001). Les dieux gaulois : répertoire des noms de divinités celtiques connus par l'épigraphie, les textes antiques et la toponymie. Paris: Editions Errance. ISBN 2-87772-200-7.