Consertina
Offeryn cerdd hawdd ei gario, rhydd-gyrs tebyg i acordion yw'r consertina ac mae'n perthyn i'r teulu aeroffôn. Chwythir gwynt iddo drwy ddwy fegin a weithir â'r dwylo. Yn aml mae'r blociau botwm ar y naill ochr i'r fegin mewn siâp hecsagonol. Cynhyrchir nodau drwy chwarae'r bysedd ar hyd allweddellau sydd o boptu i'r offeryn.[1]
 | |
| Math | squeezebox, free reed aerophone  |
|---|---|
 Ffeiliau perthnasol ar Gomin Wicimedia | |
Mae'n cynnwys meginau ehangu a chrebachu, gyda botymau (neu allweddi) fel arfer ar y ddau ben, yn wahanol i fotymau acordion, sydd ar y blaen. Yn ddiweddarach datblygwyd y bandoneon o'r consertina (Almaeneg). Offeryn cerdd cysylltiedig yw consertina Chemnitzer, sy'n perthyn yn agos i'r bandoneon.
Hanes
golyguDatblygwyd y consertina yn annibynnol yn Lloegr a'r Almaen.[2] Dyfeisiwyd y fersiwn Seisnig ym 1829 gan Syr Charles Wheatstone,[3] tra cyflwynodd Carl Friedrich Uhlig y fersiwn Almaeneg bum mlynedd yn ddiweddarach, ym 1834.
Amrywiaethau
golyguMae gan y consertina nifer o isrywogaethau:
- Mae'r consertina Seisnig (English concertina), a grëwyd yn gyntaf, mae yn y raddfa gromatig ac mae pob botwm yn cynhyrchu'r un nodyn wrth agor a chau'r fegin. Yn gyffredinol mae ganddo 48 allwedd wedi'u rhannu rhwng y ddwy ochr gyda nodau eiledol, sy'n golygu bod y nodiadau a ysgrifennwyd ar linellau'r staff ar un ochr a'r rhai ar y bylchau ar yr ochr arall. Mae'r gosodiad wedi'i gynllunio'n fwriadol i hwyluso darllen y sgôr, gan fod yr offeryn wedi'i gynllunio'n wreiddiol i berfformio cerddoriaeth glasurol. Ar y ddwy ochr mae'r botymau wedi'u trefnu ar hyd pedair rhes fertigol, y ddwy yn ganolog ar gyfer nodau naturiol a'r ddwy ochr ochrol ar gyfer hapnodau ('accidentals'). Yr amrediad safonol yw tair wythfed a phedwerydd, sydd yn y model soprano yn mynd o G o dan C canol a C tri wythfed uwchben, yn union fel y ffidil. Cefnogir yr acordion Saesneg gan fodiau'r cerddor trwy gareiau lledr addasadwy, tra bod dwy bachyn "L" fetel yn caniatáu i'r bysedd bach gynnal rhan o'r pwysau.
- Y consertina Seisnig-Almaenig (neu Anglo). Mae hwn bob yn ail (hynny yw, mae'r gwthio yn cynhyrchu tôn wahanol i'r tynnu) a diatonig. Datblygwyd gan George Jones yn 1850, mae ar y raddfa ddiatonig ac mae pob botwm yn cynhyrchu dau nodyn gwahanol pan fydd y fegin yn agor ac yn cau. Fe'i ganed fel hybrid rhwng yr acordion Saesneg ac acordion diatonig yr Almaen. Gall fod â dwy neu dair rhes lorweddol o bum botwm ar bob ochr, am gyfanswm o 20 neu 30 o fotymau; mae'r ddwy res gyntaf yn chwarae graddfeydd diatonig 'fwyaf' (major) ar fwlch o bedwaredd oddi ar ei gilydd, tra bod y drydedd, pan fo'n bresennol, yn darparu'r accidentals, gan wneud yr offeryn yn gromatig, ac ailadrodd nodau i hwyluso gweithrediad cordiau. Ymddiriedir y nodau isel i'r llaw aswy a'r rhai uchel i'r dde; mae trefniant y nodau yn y raddfa diatonig yr un fath â threfniant yr harmonica a'r acordion. Mae gan yr offeryn ddau strap lledr addasadwy y mae dwylo'r cerddor, gan adael y bodiau y tu allan, yn ffitio i mewn iddynt. Defnyddir y bawd dde ar gyfer botwm aer ochr sy'n caniatáu cau'r fegin heb gynhyrchu sain.
- Y consertina deulais (duet concertina), yn yr un tôn, gyda thonau isel ar y chwith a thonau uchel ar y dde, gan wneud chwarae dwy ran yn haws i'w gyflawni. Mae'r consertina deulais yn cynnwys agweddau ar y ddau fodel arall. Mae'n gromatig, gan gynhyrchu dim ond un nodyn gyda phob cywair, ond mae bas a threbl wedi'u gwahanu'n debyg i'r acordion Anglo, gyda'r cywair canol yn bresennol ar y ddwy ochr. Nid oes un safon yng nghynllun yr allweddi, ond systemau amrywiol, a ddatblygwyd gan wahanol wneuthurwyr. Y rhai mwyaf poblogaidd yw McCann, Crane (neu Triumph), Jeffries, a'r Hayden mwy diweddar, i gyd yn gysyniadol wahanol. Mae'r math McCann yn dyddio'n ôl i 1884 a dyma'r un sydd â'r safle nodyn mwyaf anghymesur. Mae ganddo chwe cholofn o fotymau ac mae nifer yr allweddi yn dibynnu ar y modelau, gydag uchafswm o 80. Mae gan y model Crane fysellfwrdd gyda phum colofn o fotymau, sy'n debyg i un yr acordion Saesneg o ran ymddangosiad ac i gael y damweiniau wedi'u cyfyngu i'r rhesi allanol. Fe'i defnyddiwyd a'i gefnogi'n helaeth gan Fyddin yr Iachawdwriaeth, a'i hailenwyd yn Fuddugoliaeth. Datblygwyd y model Jeffries prinnach o'r acordion Eingl ac mae'n cynnwys pedair rhes lorweddol o fotymau. Ym 1963 ymddangosodd model Hayden, gyda threfniant nodau cwbl gymesur, lle mae pob allwedd yn cadw'r un byseddu.
Yn wahanol i'r acordion, nid oes gan consertinas 'fotymau cord' ar yr ochr chwith, ond defnyddir y ddwy ochr ar gyfer alaw.
Defnydd yn America, Ewrop a De Affrica
golyguCysylltir y consertina â cherddoriaeth a cherddoriaeth werin mewn sawl gwlad. Yn eu plith am Iwerddon, er na wyddys yn iawn pryd sut i'r offeryn gyrraedd yr ynys yng nghanol 19g.[4]
Y consertina yw'r prif offeryn unigol yn Boeremuziek, sy'n cael ei ymarfer gan Boeriaid yn De Affrica a Namibia. Ym 1902 yn unig, mewnforiwyd 97,315 o gonsertinas i'r rhanbarth o'r Almaen.[5] Roedd cerddoriaeth enwog, sydd â'i wreiddiau mewn trefgorddau du, hefyd yn defnyddio'r consertina fel offeryn unigol yn wreiddiol.
Dolenni allanol
golyguCyfeiriadau
golygu- ↑ "Consertina". Geiriadur Prifysgol Cymru. Cyrchwyd 27 Mawrth 2024.
- ↑ Dan Michael Worrall (1 January 2009). The Anglo-German Concertina: A Social History. 1. Dan Michael Worrall. tt. 4–. ISBN 978-0-9825996-0-0.
- ↑
Chisholm, Hugh, gol. (1911). "Concertina". Encyclopædia Britannica. 6 (arg. 11th). Cambridge University Press. t. 824.
- ↑ "Notes on the Beginnings of Concertina Playing in Ireland, 1834–1930". Concertina.com. Cyrchwyd 27 Mawrth 2024.
- ↑ Dan Michael Worrall: The Anglo-German Concertina. A Social History. Volume 2. Dan Michael Worrall, Fulshear, Texas, 2009, ISBN 978-0-9825996-1-7, S. 29. fel copi digidol]
