Anfeidredd: Gwahaniaeth rhwng fersiynau
Cynnwys wedi'i ddileu Cynnwys wedi'i ychwanegu
teipio |
Sian EJ (sgwrs | cyfraniadau) B Golygu cyffredinol (manion) using AWB |
||
Llinell 1:
[[
Mewn [[mathemateg]], mae '''anfeidredd''' yn gysyniad sy'n cyfleu rhif sy'n rhy fawr i fedru ei gyfri. Ysgrifennir yr anfeidredd gyda'r symbol <math>\infty</math>. Fe'i fdefnyddir yn aml o fewn [[calcwlws]] a [[theori setiau]], ac fe defnyddir hefyd mewn [[ffiseg]] a gwyddoniaethau eraill. Mae 'setiau anfeidraidd' yn rhan o'r maes hwn. Yr hyn sy'n groes i anfeidredd o fewn mathemateg yw 'meidraidd' e.e. [[rhif naturiol|rhifau naturiol]] a [[rhif real|rhifau real]].
Llinell 25:
Fe'i ceir mewn symbolau Celtaidd, fel y [[sbiral]] a sawl gwareiddiad arall, ond cyfeiriad yma sydd at yr enaid a duwiau yn byw am byth, yn hytrach na rhifau. Mae bywyd heb henaint fel a geir yn [[Afallon]] yn enghraifft arall.
Rhywbeth tebyg i hyn oedd gan y [[Groeg|wr]] Anaximander (c. 610 – c. 546 CC) a defnyddiai'r gair 'Apeiron' (πεῖραρ peirar, "heb ffiniau") i gyfleu anfeidredd; credodd fod realaeth yn ddi-ffinau, yn afeidrol. Mae'n bosib fod ei syniadau wedi dylanwadu'n ddiweddarach ar [[Pythagoras]].
Awgrymodd Zeno o Elea (490 – c. 430 CC) sawl damcaniaeth am anfeidredd rhifau a datblygodd Eudoxus o Cnidus (390 – c. 337 BC) y cysyniad o anfeidredd rhifau bach.
| |||