Cygnus (cytser)
Cytser yw Cygnus sy'n cynnwys rhan ogleddol o'r Llwybr Llaethog yn yr awyr nos. Mae'r enw yn golygu ‘alarch’ yn Lladin, ac yn cael ei ynganu fel y Gymraeg ‘signws’. Oherwydd nifer o sêr eithaf disglair sy'n weladwy i'r llygad noeth, mae Cygnus yn rhan nodedig o'r wybren yn ystod nosweithiau'r haf o'r hemisffêr y gogledd y byd.
.jpg) | |
| Enghraifft o'r canlynol | cytser  |
|---|---|
| Rhan o | Northern celestial hemisphere |
 Ffeiliau perthnasol ar Gomin Wicimedia | |
Hanes a mytholeg golygu
Gelwir y cytser ar ôl y gair Lladin am alarch oherwydd yr oedd pobl y byd clasurol yn gweld patrwm alarch yn hedfan. Cysylltwyd y cytser â sawl chwedl am alarch ym mytholeg Roeg. Mewn un o'r rhain, dyma'r ffurf alarch y gwnaeth Zeus ei defnyddio i ymweld â Leda.
Roedd Cygnus un o'r 48 cytser ar restr yr athronydd Ptolemi yn yr ail ganrif. Heddiw mae Cygnus un o'r 88 cytser y gwnaeth yr Undeb Seryddol Rhyngwladol eu cydnabod yn swyddogol ym 1922.
Y seren gyntaf i gael ei phellter oddi wrth Gysawd yr Haul wedi ei chyhoeddi oedd 61 Cygni, seren ddeuol yn Cygnus. Ym 1838 cyhoeddodd y seryddwr Almaeneg Wilhelm Bessell ei fesur o baralacs 61 Cygni, ychydig cyn i Otto Struve a Thomas Henderson gyhoeddi eu mesuriadau o Vega a Alffa Centauri.[1]
Un o'r ffynonellau radio cyntaf i gael eu darganfod y tu allan i Gysawd yr Haul oedd Cygnus A, galaeth weithredol bell o Alaeth y Llwybr Llaethog, ein galaeth ni. Mae Cygnus X-1 un o'r ffynonellau pelydr X cryfaf yn y wybren, a ddarganfuwyd yn 1962. Credir iddi fod yn seren fasfawr yn cylchdroi o amgylch twll du.[1]
Natur y cytser golygu
I'r llygad noeth, mae sêr disglair Cygnus yn amlinellu siâp croes gyda'r seren ddisgleiriaf, Deneb neu Alffa Cygni (α Cyg), wrth ben y groes. Mae Deneb a'r sêr disglair Vega ac Altair yng nghytserau cyfagos yn ffurfio triongl yn y wybren. Ar droed y groes, neu ben yr alarch, mae Albireo, Beta Cygni (β Cyg), sydd yn seren ddwbl, hawdd i'w hymwahanu mewn telesgop bach. O ddiddordeb y mae'r ffaith bod gan y ddwy seren liwiau gwahanol, un yn oren a'r llall yn las.[1]
Mae'r enwau hyn yn deillio o hen enwau, neu ddisgrifiadau, Arabaidd, a maen nhw'n cael eu defnyddio mewn ambell iaith.[2] Mae'r llythrennau Groeg α (Alffa), β (Beta), ac ati, yn cael eu defnyddio hefyd yn ôl cyfundrefn yr hen seryddwr Almaeneg Johann Bayer. Cyg ydy'r talfyriad swyddogol yr Undeb Seryddol Rhyngwladol am y cytser. Defnyddnir Cygni gyda'r lythyren Roeg Bayer i olygu bod seren yn perthyn i'r cytser yn ôl rheolau gramadeg Lladin.
Mae'r cyhydedd galaethol, sef gwastadeddd canolog yr Alaeth, yn mynd trwy ganol y cytser. Felly mae'r Llwybr Llaethog yn llenwi Cygnus, ac o ganlyniad mae nifer fawr o glystyrau sêr a nifylau i'w gweld ynddo. Mae'r Llwybr Llaethog yn ddisglair yn y rhan hon o'r wybren, ac yn afreolaidd mewn lleoedd oherwydd presenoldeb cymylau o nwy a llwch oer sydd yn amsugno golau sêr sydd tu ôl iddynt.
Clystyrau sêr, nifylau a ffurfiant sêr golygu
Mae Cygnus yn rhan o'r Llwybr Llaethog lle mae cymylau o nwy oer yn crebachu dan eu disgyrchiant eu hunain i ffurfio sêr. Mae'r sêr newydd hyn yn ffurfio mewn clystyrau. Ymhlith y clystyrau sêr yn Cygnus, Messier 39 (M39, neu NGC 7092) a Messier 29 (M29, neu NGC 6913) yw'r fwyaf adnabyddus.[1]
Mae sêr newydd o fàs uchel yn cynhyrchu llawer o olau uwchfioled sydd yn gallu ïoneiddio'r nwy o'u hamgylch i greu parthau HII. Mae'r nwy poeth hyn yn disgleirio ac yn weladwy fel nifylau.
Ymhlith y nifylau yn Cygnus yw'r Nifwl Gogledd America neu NGC 7000, sydd yn barth HII gyda siâp Gogledd America. Yn wahanol iawn, gweddill uwchnofa yw Nifwl y Llen, sydd yn ymddangos yn ddwy ran, NGC 6960 a NGC 6992.
Cyfeiriadau golygu
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Burnham, Robert (1978). Burnham's Celestial Handbook. 2. Efrog Newydd: Dover Publications, Inc. ISBN 0-486-23568-8. Tud. 735–816. (Yn Saesneg.)
- ↑ IAU Division C Working Group on Star Names (2016). "IAU Catalog of Star Names". Cyrchwyd 26 Hydref 2016. Unknown parameter
|author-url=ignored (help) (Catalog swyddogol enwau traddodiadol sêr yr Undeb Seryddol Rhyngwladol.)
