Johann Gottlieb Fichte
Athronydd o'r Almaen oedd Johann Gottlieb Fichte (19 Mai 1762 – 27 Ionawr 1814)[1] oedd yn ymateb ac yn adeiladu ar waith Immanuel Kant. Yn ei athroniaeth gynnar mae Fichte'n ganolbwyntio ar y ‘myfi’ (neu ego) (Almaeneg: Ich). Creawyd ein profiad yn ôl Fichte gan osodiadau'r myfi.[2]
Johann Gottlieb Fichte | |
---|---|
Ganwyd | 19 Mai 1762 Rammenau |
Bu farw | 27 Ionawr 1814, 29 Ionawr 1814 o teiffws Berlin |
Dinasyddiaeth | yr Almaen |
Alma mater |
|
ymgynghorydd y doethor | |
Galwedigaeth | athronydd, academydd, llenor |
Swydd | athro cadeiriol |
Cyflogwr |
|
Prif ddylanwad | Karl Leonhard Reinhold, Salomon Maimon, Jean-Jacques Rousseau, Immanuel Kant, Baruch Spinoza, Roseau |
Mudiad | German idealism, German Romanticism |
Priod | Johanna Rahn, Johanna Fichte |
llofnod | |
Cyfeiriadau
golygu- ↑ (Saesneg) Johann Gottlieb Fichte. Encyclopædia Britannica. Adalwyd ar 24 Mehefin 2013.
- ↑ (Saesneg) Johann Gottlieb Fichte. Stanford Encyclopedia of Philosophy. Prifysgol Stanford. Adalwyd ar 22 Mehefin 2013.