Pedr a'r Blaidd: Gwahaniaeth rhwng fersiynau
Cynnwys wedi'i ddileu Cynnwys wedi'i ychwanegu
awgrym yn unig |
|||
Llinell 1:
{{Nodyn:Teitl italig}}
[[Delwedd:Pedr a'r blaidd Edna.jpg|bawd|200px| Dame Edna Everage & Cherddorfa Symffoni Melbourn yn perfformio Pedr a'r blaidd 1997]]
Mae '''Pedr a'r Blaidd''' ([[Rwseg]]: «Петя и волк», "Pétya i volk", IPA: [pʲetʲə i volk]) Op. 67, yn "stori dylwyth teg symffonig i blant
==Cefndir==
Ym 1936, rhoddwyd comisiwn i Sergei Prokofiev gan Natalya Sats, cyfarwyddwr Theatr Ganolog y Plant ym [[Moscfa|Moscow]], i ysgrifennu symffoni gerddorol i blant. Roedd Sats a Prokofiev wedi dod i nabod ei gilydd ar ôl iddo ymweld â'i theatr gyda'i feibion sawl gwaith. <ref name="NYT50">[https://www.nytimes.com/1985/11/10/arts/prokofiev-s-peter-and-the-wolf-is-50-years-old.html New York Times 10 Tachwedd 1985 PROKOFIEV'S 'PETER AND THE WOLF' is 50 YEARS OLD] adalwyd 17 Tachwedd 2018</ref> Y bwriad oedd cyflwyno plant i offerynnau unigol y gerddorfa. Roedd drafft cyntaf y libreto yn ymwneud ag Arloeswr Ifanc (y fersiwn Sofietaidd o'r Sgowtiaid) o'r enw Pedr sy'n cywiro anghyfiawnder trwy herio oedolyn. (Roedd hwn yn thema gyffredin mewn propaganda wedi'i anelu at blant yn [[yr Undeb Sofietaidd]] ar y pryd.) Fodd bynnag, roedd Prokofiev yn anfodlon â'r testun mewn odl a gynhyrchwyd gan Antonina Sakonskaya, awdur plant poblogaidd. Ysgrifennodd Prokofiev fersiwn newydd lle mae Pedr yn dal [[blaidd]]. Yn ogystal â hyrwyddo rhinweddau arloesol a ddymunir megis gwyliadwriaeth, dewrder a dyfeisgarwch, mae'r plot yn dangos themâu Sofietaidd megis ystyfnigrwydd y genhedlaeth hŷn wrth-[[Bolsiefic|Folsieficaidd]] (y taid) a buddugoliaeth ''dyn'' (Pedr) i drechu ''natur'' (y blaidd). <ref>[https://books.google.co.uk/books?id=awo6r7a90yUC&pg=PT51&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false Morrison, Simon. The People's Artist: Prokofiev's Soviet Years. Oxford University Press. tud. 51. ISBN 9780199830985.]</ref>
Llinell 8 ⟶ 9:
==Plot==
Mae Pedr, Arloeswr Ifanc,
Mae taid Pedr yn ei ddwrdio am fod y tu allan yn y cliriad ar ei ben ei hun ("Beth petai flaidd wedi dod allan o'r goedwig?"), Mae Pedr yn dadlau nôl, gan ddweud: "Nid yw bechgyn fel fi yn ofni bleiddiaid", mae ei daid yn ei gymryd yn ôl i mewn i'r tŷ ac yn cloi'r giât. Yn fuan wedyn, mae "blaidd mawr, llwyd" yn dod allan o'r goedwig. Mae'r gath yn dringo'n gyflym i mewn i'r goeden, ond mae'r hwyaden, sydd wedi neidio allan o'r pwll, yn cael ei hela, ei ddal, a'i lyncu gan y blaidd.
| |||