Luba Mirella
Soprano goloratwra o'r Eidal o dras Pwylaidd oedd Luba (neu Ljuba ) Mirella (née Ljuba Wagenheim 13 Ebrill 1894 - 4 Mawrth 1972). Weithiau rhoddir ei henw mewn rhestrau cast fel Mirella Luba neu Mirella Lubov.
| Luba Mirella | |
|---|---|
 | |
| Ganwyd | 13 Ebrill 1896  Rostov |
| Bu farw | 4 Mawrth 1962 Milan |
| Dinasyddiaeth |  Yr Eidal |
| Galwedigaeth | canwr opera |
| Math o lais | soprano |
Bywgraffiad
golyguGanwyd Luba Mirella yn Rostov i deulu o gerddorion Pwylaidd a ymfudodd i'r Eidal yn ystod Y Rhyfel Byd Cyntaf. Credir iddi wneud ei ymddangosiad cyntaf yn Rwsia ac wedi hynny mwynhau gyrfa lwyddiannus yn yr Eidal, gan ymddangos yn eang yn y dalaith yn ogystal ag yn y prif dai opera. Ystyriwyd ei rôl orau ar y llwyfan fel Musetta yn La bohème gan Giacomo Puccini, a chanodd y rhan hon gyda llwyddiant mawr yn y Teatro Regio di Parma, Teatro Regio di Torino, Teatro Comunale di Bologna ac, yn benodol, y Teatro alla Scala ym Milan ym 1935. Yn La Scala ymddangosodd Mirella hefyd yn nhymor 1940/1941 yn opera Richard Strauss Die Frau ohne Schatten. Y tu allan i'r Eidal, ymddangosodd yn y Teatro Liceo yn Barcelona ym 1929, fel Musetta yn La Bohème a Micaëla yn Carmen gan Bizet, Nedda yn Pagliacci gan Ruggero Leoncavallo yn ogystal â rhannau o operâu Rwsieg. Bu'n perfformio yn y Teatro Nacional de São Carlos yn Lisbon ym 1926, fel Musetta a Micaëla a Thŷ Opera Zürich ym 1931, fel Musetta.[1] Bu farw ym 1972 yn y Casa di Riposo fesul Musicisti, lle bu’n byw er 1958.
Disgyddiaeth
golyguRecordiodd Mirella ar gyfer cwmniau Odeon a Columbia, gan gynnwys dwy opera gyflawn ar y label olaf (Musetta yn La bohème gan Puccini ym 1928 [2] ac Olga Sukarev yn Fedora Giordano ym 1931 [3] ). Ar gyfer Odeon recordiodd Mirella ddarnau o Pagliacci Leoncavallo, ariâu a deuawdau gan Bellini, Bizet a Rossini ac ychydig o ganeuon.
Cyfeiriadau
golygu- ↑ La Voce Antica. Mirella, Ljuba"
- ↑ Flury, Roger (2012). Giacomo Puccini: A Discography, pp. 92-93. Scarecrow Press
- ↑ Steiger, Karsten (2008). Opern-Diskographie: Verzeichnis aller Audio- und Video-Gesamtaufnahmen, p. 162. Walter de Gruyter