Digwyddodd angladd gwladol Edward VII, Brenin Teyrnas Unedig Prydain Fawr ac Iwerddon ac Ymerawdwr India, ar ddydd Gwener, 20 Mai 1910. Yr angladd oedd y casgliad mwyaf o frenhindod Ewropeaidd erioed, gyda chynrychiolwyr o 70 talaith, a’r olaf cyn i lawer o deuluoedd brenhinol gael eu diorseddu yn y Rhyfel Byd Cyntaf a’i ganlyniad.[1]

Angladd Edward VII
Enghraifft o'r canlynolangladd gwladol Edit this on Wikidata
Dyddiad20 Mai 1910 Edit this on Wikidata
Gwladwriaethy Deyrnas Unedig Edit this on Wikidata
Tudalen Comin Ffeiliau perthnasol ar Gomin Wicimedia
Cerbydau brenhinol yn yr orymdaeth

Trefnu

golygu
 
Y Brenin Edward VII yn gorwedd ar goedd yn Neuadd Westminster, 17-19 Mai 1910

Bu farw Brenin Edward VII ar 6 Mai. Yn gyntaf bu'n gorwedd ar goedd yn breifat yn Ystafell yr Orsedd ym Mhalas Buckingham.[2] Yna, ar 17 Mai, aeth â'r arch mewn gorymdaith i Neuadd San Steffan, lle'r bu'n gorwedd ar goedd yn gyhoeddus.[3] Dyma'r tro cyntaf i aelod o'r Teulu Brenhinol gorwedd ar goedd yna, ac fe'i hysbrydolwyd gan y gorwedd ar goedd William Gladstone yno ym 1898.[2] Ar y diwrnod cyntaf, ciwiodd miloedd o aelodau'r cyhoedd yn amyneddgar yn y glaw i dalu eu parch; cafodd tua 25,000 o bobl eu gwrthod pan gaewyd y gatiau am 10yh. Ar 19 Mai, roedd Kaiser Wilhelm II eisiau cau'r neuadd wrth iddo osod blodeudorch; fodd bynnag, dywedodd yr heddlu y gallai fod anhrefn pe bai hynny'n digwydd, felly aeth â'r Kaiser i mewn trwy fynedfa arall tra bod y cyhoedd yn parhau i gerdded heibio.[4] Amcangyfrifir bod hanner miliwn o bobl wedi ymweld â'r neuadd yn ystod y tridiau yr oedd ar agor.[5]

Cynhaliwyd yr angladd bythefnos ar ôl marwolaeth y brenin ar 20 Mai. Ymgasglodd torfeydd enfawr i wylio'r orymdaith, amcangyfrifir eu bod rhwng tair a phum miliwn. Cafodd llwybr yr orymdaith ei leinio gan 35,000 o filwyr.[6] Aeth o Balas Buckingham i Neuadd Westminster, lle cynhaliwyd seremoni fach gan yr Archesgob Caergaint Randall Davidson, o flaen grŵp bach o alarwyr swyddogol - ei wraig weddw y Frenhines Alexandra, ei fab y Brenin Siôr V, ei ferch Y Dywysoges Victoria, ei frawd Dug Connaught, a'i nai Wilhelm II, Ymerawdwr yr Almaen. Arhosodd gweddill y parti angladd y tu allan i'r Neuadd, a oedd yn cynnwys miloedd o bobl. Canodd Big Ben, y gloch yn nhŵr y cloc gerllaw, 68 o weithiau, un ar gyfer pob blwyddyn o fywyd Edward VII. Hwn oedd y tro cyntaf iddo gael ei ddefnyddio fel hyn ar gyfer angladd brenin.[7]

Yna aeth yr orymdaith gyfan ymlaen o Neuadd Westminster, trwy Whitehall a'r Mall, o Hyde Park Corner hyd at Marble Arch, ac oddi yno i Orsaf Paddington. Oddi yno, cludodd trên angladd y galarwyr i Windsor.[2] Defnyddiodd y galarwyr y Trên Brenhinol, a gafodd ei dynnu ynghyd â'r car angladdol a adeiladwyd ar gyfer y Frenhines Victoria, gan locomotif King Edward.[8] O'r orsaf, parhaodd yr orymdaith ymlaen i Gastell Windsor, a chynhaliwyd seremoni angladdol llawn yng Nghapel San Siôr. Dilynodd y gwasanaeth angladdol y fformat a ddefnyddiwyd ar gyfer y Frenhines Fictoria, ond cafodd Edward ei gladdu yn y capel, yn lle Frogmore. Roedd y litwrgi wedi'i seilio'n agos ar y Order of the Burial of the Dead o'r Llyfr Gweddi Gyffredin. Roedd y Frenhines Alexandra wedi gofyn yn benodol am anthem gan Syr Arthur Sullivan, fodd bynnag, roedd yr Archesgob Davidson ac uwch glerigwyr eraill o'r farn nad oedd gan y darn ddigon o ddifrifwch, ac yn lle defnyddion nhw His Body Is Buried In Peace o Funeral Anthem For Queen Caroline gan George Frideric Handel.[2]

Claddwyd corff Edward dros dro yn y Gromgell Frenhinalt yn Windsor o dan Gapel Albert. Yn ôl cyfarwyddiadau’r Frenhines Alexandra, dyluniwyd a gweithredwyd cofeb gan Bertram Mackennal ym 1919, yn cynnwys corffddelwau'r brenin a’r frenhines mewn marmor gwyn wedi’i osod ar arch carreg marmor du a gwyrdd. Ar ôl marwolaeth y frenhines ym 1925 claddwyd y ddau gorff yn y gofeb hon yn yr Ystlys Dde. Mae'r gofeb yn cynnwys darlun o hoff gi Edward, Cesar, yn gorwedd wrth ei draed.[9]

Pobl yn yr orymdaith

golygu
 
Y Naw Sofran yn Windsor ar gyfer angladd y Brenin Edward VII, ar 20 Mai 1910. Yn sefyll, o'r chwith i'r dde: Haakon VII o Norwy, Ferdinand o Fwlgaria, Manuel II o Bortiwgal, Wilhelm II o'r Almaen, George I o Wlad Groeg ac Albert I o Wlad Belg. Yn eistedd, o'r chwith i'r dde: Alfonso XIII o Sbaen, George V o'r Deyrnas Unedig a Frederick VIII o Ddenmarc

Roedd yr angladd yn nodedig am y nifer enfawr o frenhindod pwysig Ewropeaidd a'r byd a gymerodd ran ynddo. Yn yr orymdaith angladdol y roedd gorymdaith ceffyl wedi'i dilyn gan 11 o gerbydau. Ynghyd â ffigurau milwrol amrywiol, roedd y ffigurau ar gefn ceffyl yn cynnwys y canlynol:

 
Procession of the Nine Kings, gan Harry Payne
  • Siôr V, Brenin y Deyrnas Unedig, mab y diweddar Frenin
  • Wilhelm II, Ymerawdwr yr Almaen a Brenin Prwsia, nai y diweddar Frenin
  • Tywysog Arthur, Dug Connaught a Strathearn, brawd y diweddar Frenin
  • George I o Roeg, brawd yng nghyfraith y diweddar Frenin
  • Alfonso XIII, Brenin Sbaen, nai yng nghyfraith y diweddar Frenin
  • Haakon VII, Brenin Norwy, nai a mab-yng-nghyfraith y diweddar Frenin
  • Frederick VIII, Brenin Denmarc, brawd yng nghyfraith y diweddar Frenin
  • Manuel II, Brenin Portiwgal, cyd-aelod o Dŷ Saxe-Coburg a Gotha
  • Ferdinand I, Tsar Bwlgaria, cyd-aelod o Dŷ Saxe-Coburg a Gotha
  • Albert I, Brenin y Gwlad Belg, cyd-aelod o Dŷ Saxe-Coburg a Gotha
  • Franz Ferdinand, Archddug Awstria, etifedd tebygol i orsedd Awstria-Hwngari (yn cynrychioli Ymerawdwr Awstria )
  • Şehzade Yusuf Izzeddin, Tywysog Ymerodraeth Otomanaidd (yn cynrychioli'r Swltan Otomanaidd)
  • Archddug Michael Alexandrovich o Rwsia, brawd iau'r Ymerawdwr Rwsia; nai y diweddar Frenin
  • Tywysog Emanuele Filiberto, Dug Aosta, cefnder i Frenin yr Eidal
  • Tywysog Fushimi Sadanaru, cefnder i'r Ymerawdwr Japan
  • Constantine I o Roeg, Dug Sparta, nai y diweddar Frenin
  • Tywysog Ferdinand o Rwmania, nai yng nghyfraith y diweddar Frenin (yn cynrychioli Brenin Rwmania)
  • Tywysog Rupprecht o Bafaria, ŵyr Rhaglyw Tywysog Bafaria
  • Dug Albrecht o Württemberg, cefnder i Frenin Württemberg[10]
  • Tywysog Alecsander o Serbia (yn cynrychioli Brenin Serbia)
  • Tywysog Henry o'r Iseldiroedd, gŵr Brenhines yr Iseldiroedd
  • Ernest Louis, Archddug Hesse a'r Rhein, nai y diweddar Frenin
  • Adolphus Frederick V, Archddug Mecklenburg-Strelitz
  • Tywysog Henry o Brwsia, nai y diweddar Frenin
  • Dug Saxe-Coburg a Gotha, nai y diweddar Frenin
  • Tywysog Johann Georg o Sacsoni, brawd Brenin Sacsoni
  • Tywysog Carl, Dug Västergötland, brawd Brenin Sweden a nai yng nghyfraith y diweddar Frenin
  • Tywysog Waldeck a Pyrmont
  • Tywysog Mohammed Ali o'r Aifft, etifedd tebygol i orsedd yr Aifft (yn cynrychioli Khedive yr Aifft a Swdan)
  • Tywysog Arthur o Connaught, nai y diweddar Frenin
  • Tywysog Christian o Schleswig-Holstein, brawd yng nghyfraith y diweddar Frenin
  • Tywysog Albert o Schleswig-Holstein, nai y diweddar Frenin
  • Tywysog Alexander o Battenberg, nai y diweddar Frenin
  • Dug Fife, mab-yng-nghyfraith y diweddar Frenin
  • Dug Tec, brawd yng nghyfraith olynydd y diweddar Frenin
  • Tywysog Francis o Tec, brawd yng nghyfraith i olynydd y diweddar Frenin
  • Tywysog Alexander o Tec, brawd yng nghyfraith olynydd y diweddar Frenin a nai yng nghyfraith y diweddar frenin
  • Tywysog Andrew o Wlad Groeg a Denmarc, nai y diweddar Frenin
  • Archddug Michael Mikhailovich o Rwsia
  • Tywysog Maximilian o Baden, nai yng nghyfraith y diweddar Frenin, etifedd tebygol i orsedd Baden (yn cynrychioli Archddug Baden)
  • Tywysog Danilo o Montenegro (yn cynrychioli Tywysog Montenegro)
  • Tywysog Christopher o Wlad Groeg a Denmarc, nai y diweddar Frenin
  • Tywysog Philipp o Saxe-Coburg a Gotha
  • Archddug Etifeddol Mecklenburg-Strelitz
  • Tywysog Luís o Orléans-Braganza
  • Dug Penthièvre, aelod o dŷ brenhinol Orléanist
  • Clement Leopold Clement o Saxe-Coburg a Gotha
  • Tywysog Wolrad o Waldeck-Pyrmont
  • Tywysog Bovaradej o Siam, nai Brenin Siam

Ymhlith y rhai a ddilynodd ar ôl yn y cerbydau roedd:

Mynychodd perthnasau eraill y diweddar frenin yr angladd hefyd:[11]

  • Tywysog Louis o Battenberg, nai yng nghyfraith y diweddar frenin
  • Dug Argyll, brawd yng nghyfraith y diweddar frenin
  • Tywysog Maurice o Battenberg, nai y diweddar frenin
  • Iarll Edward Gleichen, hanner cefnder y diweddar frenin
  • Tywysog George o Battenberg, hen nai y diweddar frenin
  • Tywysoges Victoria Adelaide, Duges Saxe-Coburg a Gotha, nith yng nghyfraith y diweddar frenin
  • Tywysoges Alice o Wlad Groeg a Denmarc, gor-nith y diweddar frenin
  • Tywysoges Louis o Battenberg, nith y diweddar frenin
  • Margaret Cambridge, Duges Teck, chwaer yng nghyfraith olynydd y diweddar frenin
  • Tywysoges Louise o Battenberg, wyres y diweddar frenin
  • Tywysoges Victor o Hohenlohe-Langenburg , gwraig gweddw hanner cefnder y diweddar frenin
  • Iarlles Feodora Gleichen, hanner cefnder hanner diweddar frenin
  • Tywysog Ferdinand, Dug Alençon, cefnder y diweddar frenin
  • Gaston, Iarll Eu, cefnder y diweddar frenin
  • tywysog Emmanuel, Dug Vendôme, ail gefnder y diweddar frenin 

Cyfeiriadau

golygu
  1. Tuchman 2014, t. 1.
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Range, Matthias (2016). British Royal and State Funerals: Music and Ceremonial since Elizabeth I. Boydell Press. tt. 277=278. ISBN 978-1783270927.
  3. "Plaque: Westminster Hall - Edward VII". www.londonremembers.com. London Remembers. Cyrchwyd 23 November 2019.
  4. Hibbert, Christopher (2007). Edward VII: The Last Victorian King. Basingstoke, Hampshire: Palgrave Macmillan. t. 318. ISBN 978-1-4039-8377-0.
  5. Quigley, Christine (2005). The Corpse: A History. Jefferson NC: McFarland & Co. t. 67. ISBN 978-0786424498.
  6. Hopkins, John Castell (1910). The Life of King Edward VII. Palala Press (2016 reprint). t. 342. ISBN 978-1356057740.
  7. Weinreb & Hibbert 1992
  8. Maggs, Colin (2011). The Branch Lines of Berkshire. Stroud, Gloucestershire: Amberley Publishing. t. 10. ISBN 978-1848683471.
  9. Dodson, Aidan (2004). The Royal Tombs of Great Britain: An Illustrated History. Gerald Duckworth & Co Ltd. t. 145. ISBN 978-0715633106.
  10. Tuchman 2014, t. 6.
  11. "The London Gazette, Supplement:28401, Page:5471". www.thegazette.co.uk. TSO. 26 July 1910. Cyrchwyd 24 November 2019.