Jim Driscoll

Paffiwr o Gymru oedd James "Jim" Driscoll a adwaenid fel Peerless Jim (15 Rhagfyr 1880 – 30 Ionawr 1925) a ddysgodd ei grefft yn y cylch bocsio, camp a ddefnyddiodd i ymladd ei ffordd allan o dlodi. Roedd Driscoll yn bencampwr pwysau plu Prydeinig ac enillodd Wregys Lonsdale yn 1910. Mae'n aelod o Oriel Anfarwolion Chwaraeon Cymru, Oriel Anfarwolion Cylchgrawn Ring ac Oriel Anfarwolion Bocsio Rhyngwladol.

Jim Driscoll
Ganwyd	15 Rhagfyr 1880  Caerdydd
Bu farw	30 Ionawr 1925  Caerdydd
Dinasyddiaeth	Teyrnas Unedig Prydain Fawr ac Iwerddon
Galwedigaeth	paffiwr
Taldra	168 centimetr
Chwaraeon

Bywyd cynnar

Ganwyd Driscoll yng Nghaerdydd yn 1880 i Cornelius ac Elizabeth, a magwyd ef yn Heol Ellen yn ardal Newtown y dref. Roedd rhieni Driscoll yn Wyddelod, ac roedd Pabyddiaeth a'r eglwys leol, Eglwys St Paul, yn rhan allweddol o'i fywyd. Ni anghofiodd ei wreiddiau erioed ac roedd yn gefnogwr ffyddlon i'w eglwys, arhosodd yn agos i'w gymuned ac roedd ganddo hoffter mawr o Gartref Plant Amddifad Nazareth.

Bu farw tad Driscoll mewn damwain iard nwyddau cyn bod Driscoll yn un flwydd oed. Gorfodwyd ei fam i dderbyn cymorth plwyf i fagu ei phedwar plentyn, ac yn fuan symudodd y teulu i lety gyda phump o bobl eraill yn 3 Heol Ellen. Roedd yn rhaid i Elizabeth gymryd swydd yn rhofio llysiau a physgod o gyrff llongau yn Nociau Caerdydd. Gan dyfu fyny mewn tlodi, cymerodd Driscoll waith tra'n fachgen ifanc, gan ddod yn was bach argraffydd i'r Evening Express yn Stryd y Santes Fair yng Nghaerdydd.

Gyrfa bocsio

Hanes cynnar

Roedd Driscoll yn brentis gyda gweithfeydd argraffu y Western Mail, pan ddechreuodd focsio mewn bythod ffair yn Ne Cymru. Ymladdodd yno am nifer o flynyddoedd gan ymladd tua 600 gornest cyn troi'n broffesiynol yn 1901, a chyn diwedd y flwyddyn roedd wedi sicrhau deuddeg buddugoliaeth heb ei drechu. Y flwyddyn ganlynol, o'r saith gornest a gofnodwyd, collodd unwaith yn unig mewn gornest gyfartal gyda Harry Mansfield yng Nghaerdydd. Rhwng 1903 a 1904 parhaodd Driscoll i ymladd, yn bennaf yng Nghymru, ond ar 22 Chwefror 1904 ymladdodd ei ornest gyntaf yn y National Sporting Club yn Llundain, gyda buddugoliaeth drwy bwyntiau yn erbyn Boss Edwards. Y flwyddyn honno cafodd ei guro am y tro cyntaf mewn ail ornest yn erbyn Mansfield, gan golli drwy bwyntiau mewn 10 rownd.

Driscoll (chwith) yn stumio gyda'i gyd-baffiwr Eddie Johnson

Ar 26 Chwefror 1906, gymerodd Driscoll deitl Pwysau Plu Prydain trwy drechu Joe Bowker mewn gornest 15 rownd yn y National Sporting Club. Ymgymerodd a phedair gornest arall cyn ei amddiffyniad cyntaf, oedd yn cynnwys curo Mansfield drwy ei lorio yn eu pedwaredd cyfarfod. Cynhaliwyd ei amddiffyniad teitl cyntaf ar 3 Mehefin 1907, ac roedd yn debyg i'w fuddugoliaeth deitl, gornest arall gyda Bowker yn y National Sporting Club yn Covent Garden. Y tro hwn roedd yn ornest ugain rownd ac fe loriodd Driscoll ei wrthwynebydd yn yr ail rownd ar bymtheg.

Ar 24 Awst 1907 cofnodir gornest 'dim cystadleuaeth' rhwng Driscoll a'i gyd Gymro Freddie Welsh. Mae haneswyr bocsio fel Andrew Gallimore wedi amau fod hwn yn ornest broffesiynol ond yn hytrach gornest arddangosfa mewn ffair. Yn ôl pob sôn fe gymerodd Welsh fantais o'r sefyllfa hon gan ymosod ar Driscoll gyda phwniadau aren a gwarrod. Ni wnaeth Driscoll faddau byth i'w gyn-ffrind am y fath hyfdra.

Ar 24 Ionawr 1908, wynebodd Driscoll y Selandwr newydd, Charlie Griffin ar gyfer y teitl gwag Pwysau Plu y Gymanwlad. Yn ymladd yn Covent Garden unwaith eto, aeth yr ornest y pymtheg rownd lawn gyda Driscoll yn fuddugol ar bwyntiau.

Bocsio yn yr UDA

Portread o Driscoll

Ar ôl hawlio teitlau pwysau plu Prydeinig a Chymanwlad aeth Driscoll i brofi ei hun yn yr Unol Daleithiau. Roedd cefnogwyr bocsio Americanaidd y cyfnod yn ffafrio paffwyr llawn egni, ond fe wnaeth eu hennill drosodd gyda'i fedrusrwydd, gan roi iddo'r llysenw "Peerless Jim". (Llysenw arall cyffredin iddo oedd "Jem", ac yn ei dref gartref fe'i galwyd yn "Dywysog Cymru").

Wynebodd Driscoll y pencampwr pwysau plu Abe Attell yn 1910; fe reolodd y Cymro'r ornest, ond gyda'r rheol "dim penderfyniad" mewn lle, heb loriad nid oedd yn gallu cymryd y goron. Fe wrthododd Driscoll ail ornest er mwyn mynd i ornest arddangosfa er lles plant amddifad Cartref Sant Nazareth. "Rwy' byth yn torri adduned." Fe ddychwelodd i'r Unol Daleithiau y flwyddyn ganlynol i wynebu Pal Moore, ond roedd ganddo haint ar yr ysgyfaint a niwed o ddamwain car a gafwyd dyddiau ynghynt. Felly roedd yn ornest wael iddo ac fe gollodd drwy benderfyniad papur newydd. Dychwelodd yn fuan i wledydd Prydain ond ni chafodd gais eto am y teitl yn erbyn Attell.

Wedi iddo ddod y paffiwr pwysau plu cyntaf i ennill Gwregys Lonsdale, paratodd Driscoll ar gyfer gornest yn erbyn Freddie Welsh, a ddisgwyliwyd yn eiddgar. Siom bu'r ornest, fodd bynnag, am fod tactegau sbwylio Welsh wedi tarfu ar arddull Driscoll. Erbyn y 10fed rownd, wnaeth rhwystredigaeth Driscoll gael y gorau ohono a fe'i gwaharddwyd am benio Welsh.

Blynyddoedd hwyrach

Torrwyd ar draws gyrfa paffio Driscoll gan y Rhyfel Byd Cyntaf, lle cafodd ei recriwtio fel ymgynghorwr ymarfer corff. Yn y blynyddoedd canlynol, parhaodd i baffio er bod ei iechyd yn gwaethygu, gan ddibynnu ar ei fedrau i'w gadw allan o drwbl. Pan bu farw o'r diciâu yng Nghaerdydd yn 44 mlwydd oedd, daeth dros 100,000 allan ar y strydoedd i'w angladd. Fe'i claddwyd ym Mynwent Cathays yng Nghaerdydd. Gadawodd Driscoll ei wregys Lonsdale i'w gefnder, Tom Burns, oedd yn rhedeg Gwesty y Royal Oak yn Adamsdown, Caerdydd. Heddiw mae'r dafarn wedi ei addurno gyda memorabilia paffio.

Codwyd cerflun er anrhydedd iddo ger Clwb Bechgyn Central, lle'r oedd yn ymarfer, yn 1997.

Record

Record olaf swyddogol Driscoll yw 58-3-6, gyda 39 lloriad, ond oherwydd arferion sgorio'r cyfnod, mae hynny yn rhoi 6 gornest 'dim cystadleuaeth' ar ei gofnod. Roedd papurau newydd arfer cyhoeddi enillydd mewn bowtiau dim cystadleuaeth, ac o gymryd hynny i ystyriaeth, ei gwir record oedd 63-4-6, gyda 39 lloriad.

Gornestau nodedig

Canlyniad	Gwrthwynebydd	Math	Rownd., Amser	Dyddiad	Lleoliad	Nodiadau
Colli	Charles Ledoux	RTD	16 (20)	1919-10-20	National Sporting Club, Covent Garden, Llundain
Ennill	Pedlar Palmer	TKO	4 (4)	1919-03-10	Hoxton Music Hall, Hoxton, Llundain
Cyfartal	Owen Moran	PTS	20	1913-01-27	National Sporting Club, Covent Garden, Llundain
Collii	Freddie Welsh	DQ	10 (20)	1910-12-20	American Skating Rink, Caerdydd
Ennill	Abe Attell	NWS	10	1909-02-19	National A.C., Dinas Efrog Newydd, Efrog Newydd	Penderfyniad papur newydd
Ennill	Matty Baldwin	PTS	12	1908-12-29	Armory, Boston, Massachusetts
Ennill	Matty Baldwin	NWS	6	1908-11-13	Fairmont A.C., Bronx, Dinas Efrog Newydd	Penderfyniad papur newydd
DC	Freddie Welsh	ND	6	1907-09-02	Gess Pavillon, Pontypridd
Ennill	Joe Bowker	KO	17 (20)	1907-06-03	National Sporting Club, Covent Garden, Llundain
Ennill	Joe Bowker	PTS	15	1906-05-28	National Sporting Club, Covent Garden, Llundain
DC	Johnny Summers	ND	3	1906-03-06	Park Hall, Caerdydd
DC	Owen Moran	ND	4	1906-01-18	Y Barri
Ennill	Johnny Summers	DQ	2 (15)	1904-12-12	National Sporting Club, Covent Garden, Llundain
Ennill	George Dixon	PTS	6	1904-02-10	Bryste, Avon
Ennill	George Dixon	KO	5	1903-06-01	Cymru
Ennill	George Dixon	PTS	6	1903-01-24	Llundain

Llyfryddiaeth

• Driscoll, Jim, The Straight Left and How to Cultivate it (c. 1910)
• Driscoll, Jim, Out-Fighting or Long-Range Boxing (1914)
• Cordell, Alexander (1984, 2014). Peerless Jim. London. Hodder & Stoughton. ISBN 978-1-4736-0390-5
• Hignall, Andrew; Prescott, Gwyn (2007). Cardiff: Sporting Greats. Stroud: Stadia. ISBN 978-0-7524-4286-0. 
• Jones, Gareth (2009). The Boxers of Wales: Cardiff. Cardiff: St David's Press. ISBN 978-1-902719-26-9. 
• Stead, Peter; Williams, Gareth, eds. (2008). Wales and its Boxers, The Fighting Tradition. Cardiff: University of Wales Press. ISBN 978-0-7083-1915-4. 

Dolenni allanol

• Record paffio proffesiynol ar gyfer Jim Driscoll o BoxRec
• Erthygl Cardiff.org ar 'Peerless' Jim Driscoll Archifwyd 2008-08-27 yn y Peiriant Wayback
• Erthygl Fight Beat ar Driscoll Archifwyd 2007-01-07 yn y Peiriant Wayback