Sgwâr Trafalgar
Sgwâr yn Llundain yw Sgwâr Trafalgar (Saesneg: Trafalgar Square), yn agos at ganol swyddogol y ddinas a'i nodir gan gerflun o Siarl I yn Charing Cross, i'r de o'r sgwâr. Yn wreiddiol safai rhwng dinasoedd Llundain a San Steffan, a lleolwyd y stablau brenhinol yno ers teyrnasiad Edward I. Yn 1820au adnewyddwyd yr ardal gan y pensaer John Nash ar gyfer Tywysog Rhaglyw. Enwir y sgwâr ar ôl buddugoliaeth y llynges Brydeinig ym Mrwydr Trafalgar ym 1805, ac fe saif Colofn Nelson, cofadail er coffa'r Arglwydd Nelson, yn y canol. Mae'r sgwâr o hyd wedi bod yn boblogaidd â phrotestwyr, er gwaethaf ad-drefniad y safle yn yr 1840au gan y pensaer Charles Barry, a cheisiodd lleihau'r nifer o bobl all ymgynull yno. Cafodd y sgwâr ei ail-gynllunio eto ym 1938 gan Edwin Lutyens ac yn 2003 gan Norman Foster.
 | |
| Math |
sgwâr, atyniad twristaidd  |
|---|---|
| Enwyd ar ôl |
Battle of Trafalgar |
|
| |
| Cysylltir gyda |
Northumberland Avenue, Whitehall, Charing Cross Road, Y Strand, Duncannon Street, Cockspur Street, Pall Mall East |
| Sefydlwyd |
|
| Daearyddiaeth | |
| Sir |
Dinas Westminster |
| Gwlad |
 Lloegr |
| Cyfesurynnau |
51.5081°N 0.1281°W |
| Manylion | |
| Statws treftadaeth |
Registered park or garden |
Lleolir yr Oriel Genedlaethol ar ochr ogleddol y sgwâr, llysgenhadaeth De Affrica i'r dwyrain, a llysgenhadaeth Canada i'r gorllewin. Bu'r sgwâr ynghynt yn enwog am y nifer o golomennod a ddaeth yno i gael eu bwydo gan y twristiaid, ond gwaharddwyd hyn gan Ken Livingstone tra'r oedd yn Faer Llundain.
