Brenin Cymru
- Gweler hefyd: Brenin y Brythoniaid a Tywysog Cymru
Ni ddefnyddwyd y teitl Brenin Cymru yn aml oherwydd yn anaml yr oedd Cymru, yn debyg iawn i Iwerddon, yn llwyddo i gael gradd o undod gwleidyddol fel un Lloegr neu'r Alban yn ystod yr Oesoedd Canol. Hawliodd nifer o frenhionedd rhanbarthol y teitl "Brenin Cymru", ond o dan arweinyddiath Gruffydd ap Llywelyn yn unig, o 1055 hyd 1063 yr oedd y wlad yn gwbl unedig.[1]
Hanes
golyguCyn Brenhinoedd Cymru
golyguCyn y teitl Brenin neu Dywysog Cymru, defnyddiwyd y teitl Brenin y Brythoniaid i ddisgrifio Brenin y Brythoniaid Celtaidd, hynafiaid y Cymry.[2] Mae fersiwn Brut y Tywysogion, Gwentian Chronicles of Caradog o Lancarfan, a ysgrifennwyd ddim cynharach na chanol yr 16eg ganrif yn rhestru Brenhinoedd y Brythoniaid lluosog fel "Brenin Cymru".[3][4][5]
Defnydd cynnar o'r teitl
golyguYn dilyn ymadawiad y llengoedd Rhufeinig o Gymru, roedd y wlad wedi ymrannu'n diriogaethau rhanedig, pob un â'i harweinwyr ei hun. Y person cyntaf y gwyddys amdano i'w alw ei hun yn frenin oedd Rhodri Mawr (c. 820–878) ac oherwydd ei fod yn hanu o Gymru cafodd ei alw'n Frenin Cymru, er nad oedd yn rheoli'r wlad i gyd. Serch hynny, unodd lawer o'r tir o dan ei allu, gan ddangos felly y gallai fod yn bosibl i Gymru fodoli fel endid gwleidyddol unedig.[6]
Gruffydd ap Llywelyn sy'n rheoli Cymru gyfan
golyguO deyrnasoedd llai Cymru daeth pedwar pŵer mawr i'r amlwg yn y pen draw: Powys, Gwynedd, Dyfed/Deheubarth, a Morgannwg. Gyda Chymru bellach yn datblygu i fod yn endid mwy cyfunol. Gwnaed hyn uniad Cymru yn bosibl i Gruffudd ap Llywelyn yng nghanol yr 11eg ganrif. Bu cynghreiriau â llinachau Eingl-Sacsonaidd a Llychlynwyr yn gymorth iddo uno'r wlad, ac fe hyd yn oed goncrodd rhannau o dir y Saeson. "Ym 1055 amsugnodd y Deheubarth hefyd, gan ddod yn Frenin Cymru i bob pwrpas".[7] Dywed John Davies mai Gruffydd oedd "yr unig frenin Cymreig y bu'r Cymry i gyd yn ddeiliaid iddo ... o tua 1057 hyd ei farwolaeth yn 1063, cydnabu'r Cymry i gyd frenhiniaeth Gruffudd ap Llywelyn. Am ryw saith mlynedd cwtar, bu Cymru'n un o dan reolwr Cymreig, gorchest na chyflawnwyd mohoni na chynt na chedyn."[8]
Cyfeiriwyd at Gruffydd ap Llywelyn fel Brenin Cymru neu Rex Walensium gan John o Gaerwrangon.[9] Ef oedd yr olaf o linach hir o brif lywodraethwyr ymhlith y Brythoniaid ynysig i ddal y teitl Brenin y Brythoniaid, ac o bosibl yr unig un i wir lywodraethu ar yr holl Frythoniaid annibynnol. Erbyn hyn, os nad ynghynt, Cymru oedd yr unig ran o Brydain oedd ar ôl o dan reolaeth y Brythoniaid.[8]
Cyfnod dau deitl
golyguRoedd y defnydd brodorol o'r teitl "Tywysog Cymru" yn ymddangos yn amlach erbyn yr unfed ganrif ar ddeg fel ffurf "fodernaidd" neu ddiwygiedig ar hen frenhiniaeth uchel y Brythoniaid. Roedd y Cymry wedi bod yn Uchel Frenhinoedd y Brythoniaid yn wreiddiol hyd nes nad oedd yr honiad i fod yn uchel frenin Prydain Rufeinig ddiweddar yn realistig bellach ar ôl marwolaeth Cadwaladr yn 664. [10] Roedd gan Cadwaldr hefyd gysylltiad cryf â symbol Draig Goch Cymru.[11] [12]
Yn ôl Dr Sean Davies, “yn yr amgylchiadau anodd hyn, a chyda sylwedyddion allanol yn gwawdio statws brenhinoedd Cymru, mabwysiadodd uchelwyr brodorol uchelgeisiol y teitl nofel tywysog (Lladin: Princeps ), er mwyn eu gosod ar wahân i'w cyd-"frenhinoedd"." [13] Fodd bynnag, defnyddiwyd y teitl Brenin Cymru yn ddiweddarach gan o leiaf un rheolwr Cymreig arall, Owain Gwynedd (c. 1100–1170). "Yn ei ddau lythyr cyntaf at Louis, disgrifiodd Owain ei hun fel "brenin Cymru" a "brenin y Cymry".[14]
Ffederaliaeth
golyguMae un ffynhonnell yn disgrifio Llywelyn Fawr (Llywelyn ap Iorwerth) gyda'r teitl "Brenhin Cymrû Oll" yn 1212 ar ôl derbyn llŵ gan dywysogion Powys.[15] Er hyn, mae ffynonellau eraill o'r cyfnod yn dweud mai ffederaliaeth neu gonffederaliaeth o dywysogion Cymru a sefydlwyd, wedi'u harwain Llywelyn, yn hytrach na unbennaeth brenhinol.[16]
Tywysogion olaf
golyguDaliwyd Tywysof olaf Cymru, Llywelyn ein Llyw Olaf yn ddiarwybod mewn cynnllwynfa, a lladdwyd ef ym 1282. Ar ddienyddiad ei frawd Dafydd ap Gruffydd yn 1283 ar orchymyn Brenin Edward I o Loegr, daeth annibyniaeth Cymru i ben. Byth ers hynny defnyddiwyd y teitl Tywysog Cymru gan frenhiniaeth Lloegr fel etifedd gorsedd Lloegr.[17] Disgrifiwyd y defnydd o'r teitl hwn gan frenin Seisnig fel "cywilyddiad" Cymru. [18]
Yn ystod y cyfnod 1400-1413, yn dilyn gwrthryfel yn erbyn rheolaeth Seisnig yng Nghymru, bu Tywysog brodorol Cymru, Owain Glyndŵr, a Thywysog Seisnig â'r un teitl (a ddaeth yn ddiweddarach yn Harri V Lloegr). Arweiniodd Tywysog brodorol Cymru, Owain Glyndŵr, luoedd Cymreig yn erbyn Tywysog Lloegr a rheolaeth Lloegr yng Nghymru.[19]
Rhestr o ddeiliaid teitl "Brenhinoedd Cymru".
golyguMae'r canlynol yn rhestr o'r rhai a hawliodd y teitl Brenin neu Dywysog Cymru.[20] Mae rhai ffynonellau'n awgrymu taw Rhodri Mawr oedd sofran cyntaf Cymru, yn ogystal â'r cyntaf i uno'r rhan fwyaf o Gymru.[20][21] Tra bod llawer o arweinwyr gwahanol yng Nghymru wedi hawlio'r teitl "Brenin Cymru" ac wedi rheoli mwyafrif helaeth o dir Cymru, Gruffydd ap Llywelyn oedd yr unig frenin i reoli Cymru oll (fel rydym yn ei diffinio heddiw) rhwng 1055 a 1063 yn ôl yr hanesydd John Davies.[22][20]
Depiction | Enw | Ty, Brenhiniaeth | Teitlau Cymreig | Teyrnasiaeth | Marwolaeth | Ffynhonnell |
---|---|---|---|---|---|---|
Cyn y teitl Brenin Cymru, defnyddiwyd y teitl Brenin y Brythoniaid | ||||||
Cynan Dindaethwy
(Cynan ap Rhodri) |
Gwynedd (ers 754) |
|
798–816 | Brut y Tywysogion[23]
Annalau Ulster Annales Cambriae | ||
Rhodri Mawr
(Rhodri ap Merfyn) |
Gwynedd, o 855 hefyd Powys, o 872 hefyd Seisyllwg | 843 | Brut y Tywysogion[23]
Annalau Ulster | |||
Cadell ap Rhodri |
|
877 | Brut y Tywysogion[23] | |||
Anarawd ap Rhodri |
|
900 | Brut y Tywysogion[23][25] | |||
Hywel Dda(Hywel ap Cadell) | Deheubarth (o 920), o 942 Gwynedd a Phowys |
|
942–949/50 | Brut y Tywysogion[23]
Annalau Ulster Annales Cambriae | ||
Aeddan ap Blegywryd |
|
1000 | Brut y Tywysogion[23] | |||
Llywelyn ap Seisyll | Gwynedd a Phowys; ac ers 1022 Deheubarth |
|
1023 | Brut y Tywysogion[23]
Annalau Ulster | ||
Gruffydd ap Llywelyn
1010–1063 |
Gwynedd a Phowys, ac ers 1057 gweddill Cymru |
|
Mae'r Cronicl Ulster Chronicl yn dweud y lladdwyd gan Cynan yn 1064. Laddodd Gruffydd ap Llywelyn dad Cynan, sef Iago yn 1039.[8] | John o Worcester[26]
Annalau Ulster | ||
Gruffudd ap Cynan
1055–1137 |
Llys Aberffraw, Gwynedd (ers 1081) |
|
1137 | Bu farw yn 1137, yn 81–82 mlwydd oed. | Brut y Tywysogion | |
Owain Gwynedd
1100 – Tachwedd 1170 |
Gwynedd |
|
1146–1170 | Bu farw yn 1170, yn 69–70 mlwydd oed. | Brut y Tywysogion; [31] | |
Ar ôl y cyfnod hwn, defnyddiwyd y teitl Tywysog Cymru yn unig |
Gweler hefyd
golyguCyfeiriadau
golygu- ↑ K. L. Maund, Ireland, Wales, and England in the Eleventh Century (Boydell & Brewer, 1991), tt.64–67
- ↑ Kari Maund, The Welsh Kings: The Medieval Rulers of Wales (Tempus, 2000)
- ↑ "Archaeologia Cambrensis (1846-1899) | BRUT Y TYWYSOGION: GWENTIAN CHRONICLE 1863 | 1863 | Welsh Journals - The National Library of Wales". journals.library.wales (yn Saesneg). Cyrchwyd 2022-07-25.
- ↑ Caradoc, of Llancarvan; Iolo, Morganwg; Owen, Aneurin (1863). Brut y tywysogion: the Gwentian chronicle of Caradoc of Llancarvan. University of California Libraries. London : J.R. Smith [etc.]
- ↑ "WALES". fmg.ac. Cyrchwyd 2022-07-25.
- ↑ "GO BRITANNIA! Wales: Royals Families of Wales." Accessed February 1, 2013. http://britannia.com/wales/fam1.html.
- ↑ Fletcher, Richard (1989). Who's who in Roman Britain and Anglo-Saxon England. Shepheard-Walwyn. tt. 245. ISBN 0-85683-089-5.
- ↑ 8.0 8.1 8.2 John Davies, Hanes Cymru (Penguin, 2007)
- ↑ K. L. Maund, Ireland, Wales, and England in the Eleventh Century (Boydell & Brewer, 1991). tt.64–67
- ↑ Kessler, P. L. "Kingdoms of Cymru Celts - Wales / Cymru". www.historyfiles.co.uk (yn Saesneg). Cyrchwyd 2022-07-26.
- ↑ Hughes, Jonathan, "Politics and the occult at the Court of Edward IV", Princes and Princely Culture: 1450–1650, Brill, 2005, p.112-13.
- ↑ D.R. Woolf, "The power of the past: history, ritual and political authority in Tudor England", in Paul A. Fideler, Political Thought and the Tudor Commonwealth:Deep Structure, Discourse, and Disguise, New York, 1992, pp.21–22.
- ↑ "Why Does Wales Have Princes and Not Kings?" The History Press. Accessed February 1, 2013. http://thehistorypressuk.wordpress.com/2012/07/13/why-does-wales-have-princes-and-not-kings/.
- ↑ Carpenter, David (2004). The struggle for mastery. ISBN 9780140148244.
- ↑ Collections Historical & Archaeological Relating to Montgomeryshire and Its Borders (yn Saesneg). The Club. 1894. tt. 294–296.
- ↑ Griffiths, Ralph A.; Schofield, Phillipp R. (2011-12-15). Wales and the Welsh in the Middle Ages (yn Saesneg). University of Wales Press. t. 22. ISBN 978-0-7083-2447-9.
- ↑ "The History Press | Llywelyn the Last". www.thehistorypress.co.uk (yn Saesneg). Cyrchwyd 2022-05-27.
- ↑ "Michael Sheen reveals what he said to Prince Charles when he handed back OBE". Nation.Cymru (yn Saesneg). 2021-12-07. Cyrchwyd 2022-06-23.
- ↑ "OWAIN GLYNDWR (c. 1354 - 1416), "Prince of Wales" | Dictionary of Welsh Biography". biography.wales. Cyrchwyd 2022-05-27.
- ↑ 20.0 20.1 20.2 20.3 Turvey, Roger (2014-06-06), "The Governance of Native Wales: The Princes as Rulers", The Welsh Princes (Routledge): 101–124, doi:10.4324/9781315840802-5, ISBN 978-1-315-84080-2, http://dx.doi.org/10.4324/9781315840802-5, adalwyd 2022-07-26
- ↑ The Princes of Deheubarth Interpretation Plan Prepared for Cadw (PDF). Red Kite Environment. 2010.
- ↑ K. L. Maund, Ireland, Wales, and England in the Eleventh Century (Boydell & Brewer, 1991), tt.64–67
- ↑ 23.0 23.1 23.2 23.3 23.4 23.5 23.6 23.7 "Archaeologia Cambrensis (1846-1899) | BRUT Y TYWYSOGION: GWENTIAN CHRONICLE 1863 | 1863 | Welsh Journals - The National Library of Wales". journals.library.wales (yn Saesneg). Cyrchwyd 2022-07-26.
- ↑ Nicholas, Thomas (1991). Annals and Antiquities of the Counties and County Families of Wales (yn Saesneg). Genealogical Publishing Com. ISBN 978-0-8063-1314-6.
- ↑ Jones, Owen (1875). Cymru: yn hanesyddol, parthedegol, a bywgraphyddol. Llundain. t. 40.
- ↑ 26.0 26.1 K. L. Maund, Ireland, Wales, and England in the Eleventh Century (Boydell & Brewer, 1991), tt.64–67
- ↑ Jones, Owen (1875). Cymru: yn hanesyddol, parthedegol, a bywgraphyddol. Llundain. t. 598.
- ↑ "The National Archives - Exhibitions - Uniting the Kingdoms?".
- ↑ "BBC Wales - History - Themes - Welsh unity".
- ↑ "Brut y Tywysogion". www.maryjones.us. Cyrchwyd 2022-05-24.
- ↑ Carpenter, David (2003). The struggle for mastery: Britain 1066–1284. ISBN 9780140148244.