Fiorenza Cossotto
Mezzo-soprano o'r Eidal yw Fiorenza Cossotto (ganwyd 22 Ebrill 1935).
Fiorenza Cossotto | |
---|---|
Cossoto efo ei gŵr Ivo Vinco yn Il Trovatore, 1967 | |
Ganwyd | 22 Ebrill 1935 Crescentino |
Dinasyddiaeth | Yr Eidal |
Galwedigaeth | canwr opera |
Arddull | opera |
Math o lais | mezzo-soprano |
Gwobr/au | Marchog Uwch-Groes Urdd Teilyngdod Gweriniaeth yr Eidal |
Bywyd a gyrfa
golyguFe'i ganed ar 22 Ebrill, 1935, yn Crescentino,[1] Talaith Vercelli, yr Eidal, mynychodd Cossotto Academi Gerdd Turin ac astudio gyda Mercedes Llopart.[2] Gwnaeth ei ymddangosiad operatig cyntaf fel y Chwaer Matilde yn première y byd o Dialogues des Carmélites gan Poulenc ym 1957 yn La Scala ym Milan. Roedd ei ymddangosiad rhyngwladol cyntaf ym 1958 yng Ngŵyl Wexford fel Giovanna Seymour yn opera Donizetti, Anna Bolena. Roedd ei ymddangosiad cyntaf yn Covent Garden ym 1959 fel Neris ym Médée gan Cherubini, gyda Maria Callas yn rôl y teitl. Arweiniodd perfformiad yn 1962 yn La favita yn La Scala at enwogrwydd ehangach a gwnaeth ei ymddangosiad cyntaf yn America yn yr un rôl ym 1964 yn yr Opera Lyric, Chicago ac fel Amneris yn yr Opera Metropolitan ym 1968.[3]
Rhwng tymhorau 1967-68 a 1988-89, rhoddodd Cossotto 148 o berfformiadau yn y Met (rolau arweiniol yn unig).[4] Fe’i hystyriwyd yn arbenigwr mewn portreadau o rolau mezzo / contralto fawr mewn opera Eidalaidd canol y 19eg ganrif fel Favorita (La favita), Amneris (Aida ), Azucena (Il trovatore), Eboli (Don Carlos), Preziosilla (La forza del destino), Maddalena (Maddalena), Ulrica (Un ballo in maschera) a Laura (La Gioconda). Fe wnaeth hi hefyd bortreadu Carmen, Cherubino Mozart, Urbain yn Les Huguenots gan Giacomo Meyerbeer, Romeo gan Vincenzo Bellini a Marfa yn Khovantschina.
Yn 2005, dathlodd Cossotto ei phen-blwydd yn 70 gyda pherfformiad o Suor Angelica yn y Théâtre Royal yn Liège, Gwlad Belg.
Roedd Cossotto yn briod â'r baswr Eidalaidd Ivo Vinco am dros 40 mlynedd (daeth y briodas i ben mewn ysgariad). Bu iddynt fab.
Yn ogystal â rolau mezzo ac alto, roedd Cossotto hefyd yn canu rolau soprano a ganwyd yn draddodiadol gan mezzos fel Santuzza (Cavalleria Rusticana) ac Adalgisa (Norma).
Canodd Adalgisa gyda Callas, Joan Sutherland, Montserrat Caballé, Leyla Gencer, ac Elinor Ross yn chware Norma [5]
Roedd ei repertoire yn y Met yn cynnwys Amneris, Eboli, Adalgisa, Santuzza, Azucena, Dalila, Carmen (dim ond ar daith ac mewn cyngherddau parc awyr agored), Principessa (Adriana Lecouvreur) a Mistress Quickly (a ychwanegodd ym 1985, gan ganu gyda Giuseppe Taddei fel Falstaff).
Disgyddiaeth stiwdio
golyguBlwyddyn | Gwaith Rôl |
Arweinydd Cyd berfformwyr |
Label |
---|---|---|---|
1957 | La sonnambula, Teresa |
Antonino Votto Maria Callas Nicola Monti |
EMI Classics |
1957 | Andrea Chénier, Bersi |
Gianandrea Gavazzeni Renata Tebaldi Mario del Monaco |
Decca |
1958 | Madama Butterfly, Suzuki |
Tullio Serafin Renata Tebaldi Carlo Bergonzi |
Decca Records |
1959 | La Gioconda, Laura |
Antonino Votto Maria Callas Piero Cappuccilli |
EMI Classics |
1959 | Le nozze di Figaro, Cherubino |
Carlo Maria Giulini Giuseppe Taddei Elisabeth Schwarzkopf |
EMI Classics |
1959 | Requiem (Verdi), Mezzo-soprano |
Tullio Serafin Boris Christoff Eugenio Fernandi |
Testament Records |
1961 | Don Carlos, Eboli |
Gabriele Santini Boris Christoff Antonietta Stella |
Deutsche Grammophon |
1963 | Il trovatore, Azucena |
Tullio Serafin Carlo Bergonzi Antonietta Stella |
Deutsche Grammophon |
1964 | Rigoletto, Maddalena |
Rafael Kubelík Renata Scotto Dietrich Fischer-Dieskau |
Deutsche Grammophon |
1965 | Cavalleria rusticana, Santuzza |
Herbert von Karajan Carlo Bergonzi Giangiacomo Guelfi |
Deutsche Grammophon |
1967 | Medea, Neris |
Lamberto Gardelli Gwyneth Jones Bruno Prevedi |
Decca Records |
1967 | Requiem (Verdi), Mezzo-soprano |
Herbert von Karajan Leontyne Price Luciano Pavarotti |
Deutsche Grammophon (sain a fideo) |
1968 | Cavalleria rusticana, Santuzza |
Herbert von Karajan Gianfranco Cecchele Giangiacomo Guelfi |
Deutsche Grammophon (Ffilm) |
1970 | Requiem (Verdi), Mezzo-soprano |
Syr John Barbirolli Montserrat Caballé Jon Vickers |
EMI Classics |
1970 | Il trovatore, Azucena |
Zubin Mehta Leontyne Price Plácido Domingo |
RCA Records |
1972 | Norma, Adalgisa |
Carlo Felice Cillario Montserrat Caballé Plácido Domingo |
RCA Records |
1973 | Suor Angelica, La zia Principessa |
Bruno Bartoletti Katia Ricciarelli Maria Grazia Allegri |
RCA Records |
1974 | Un giorno di regno, Marchesa del Poggio |
Lamberto Gardelli Jessye Norman José Carreras |
Philips Records |
1974 | Aida, Amneris |
Riccardo Muti Montserrat Caballé Plácido Domingo |
EMI Classics |
1974 | La favorite, Leonora |
Richard Bonynge Luciano Pavarotti Gabriel Bacquier |
Decca Records |
1975 | Un ballo in maschera, Ulrica |
Riccardo Muti Martina Arroyo Plácido Domingo |
EMI Classics |
1976 | Macbeth, Arglwyddes Macbeth |
Riccardo Muti Sherrill Milnes José Carreras |
EMI Classics |
1976 | La forza del destino, Preziosilla |
James Levine Leontyne Price Plácido Domingo |
RCA Records |
1978 | Tancredi, Tancredi |
Gabriele Ferro Lella Cuberli Nicola Ghiuselev |
Warner Fonit |
1978 | Arie di Verdi, Abigaille (Nabucco) Elvira (Ernani) Medora(Il Corsaro) Eboli (Don Carlo) Amelia (Un ballo in maschera) |
Nello Santi Ivo Vinco |
Warner Fonit |
Ffilmiau teledu
golyguYn ogystal â recordiadau mae Cossotto wedi serennu mewn nifer o ffilmiau o operâu a gynhyrchwyd ar gyfer eu darlledu ar y teledu mewn gwledydd Ewropeaidd (ar RAI Radiotelevisione Italiana yr Eidal yn bennaf) ac un ar gyfer y gyfres Americanaidd Live from the Metropolitan Opera [6]:
- 1957 Hänsel e Gretel – Hänsel
- 1966 Aida – Amneris
- 1968 Cavalleria rusticana - Santuzza
- 1971 La Favorita - Leonora
- 1973 Aida - Amneris
- 1976 Adriana Lecouvreur - Tywysoges de Bouillon
- 1978 Il trovatore - Azucena, y sipsiwn
- 1981 Aida - Amneris
- 1985 Aida, Live from the Metropolitan Opera - Amneris
- 1985 Il trovatore - Azcena
- 1988 La Gioconda - Laura
- 1989 Adriana Lecouvreur - Principessa di Bouillon
Cyfeiriadau
golygu- ↑ Francesco Sanvitale, La romanza italiana da salotto, Studi, tesi, ricerche, 3 (Turin: EDT, 2002), p. 454.
- ↑ A Conversation with Bruce Duffie - Mezzo - Soprano Fiorenza Cossotto and Bass Ivo Vinco Adalwyd 14 Gorffennaf 2020
- ↑ Opera News Ebrill 2018 The Opera News Awards: Fiorenza Cossotto mezzo-soprano Archifwyd 2020-07-18 yn y Peiriant Wayback Adalwyd 14 Gorffennaf 2020
- ↑ On and Off the Record Fiorenza Cossotto Archifwyd 2020-07-14 yn y Peiriant Wayback Adalwyd 14 Gorffennaf 2020
- ↑ http://www.archiviostoricolafenice.org
- ↑ IMDb Fiorenza Cossotto adalwyd 14 Gorffennaf 2020
https://www.allmusic.com/artist/fiorenza-cossotto-mn0000767314/biography